Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2013/20194 Esas 2014/14917 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Hukuk(İş) Mahkemesi


Dava, rücuen tazminat istemine ilişkindir.
Mahkemece, ilâmında belirtildiği şekilde davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davacı Kurum ve davalılardan ... avukatları tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
17.06.2013 havale tarihli ve 2 sayfadan oluşan hükmü temyiz eden davalı avukatlarının sunduğu temyiz dilekçesinin açıklamalar kısmının 2. paragrafında yer verilen “ … hukuken ve fiilen çok sağlam nitelikte olan itirazlarımızın Sayın Başkanlığınızca da dikkate alınmayacağı önyargımız devamla…” ibareleri ile sınırlı olmak üzere, adli yazışmalarda ve özellikle Yargıtay’a verilen dilekçelerde yazılması alışılmış (mutad) olmayan, itiraz sınırlarını aşan, davanın aydınlığa kavuşması, hakkın ortaya çıkarılması yönünden etkisi ve yazılmasında zorunluluk bulunmayan gereksiz (icapsız) sözler olduğu, bu nedenle 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun 32. maddesinde anlamını bulan “münasebetsiz” sözler niteliğinde bulunduğu kabul edilmiş olmakla, işin esasının incelenmesine geçildi.
Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenen yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayanağı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, yerinde bulunmayan tüm temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının avalılardan ..."den alınmasına, 17.06.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.