MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
(FİKRİ VE SINAİ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ SIFATIYLA)


TÜRK MİLLETİ ADINA


Taraflar arasında görülen davada Muğla 1. Asliye Hukuk Mahkemesi"nce verilen 25/02/2016 gün ve 2014/683 - 2016/154 sayılı kararı onayan Daire"nin 18/01/2018 gün ve 2016/5961 - 2018/455 sayılı kararı aleyhinde davalı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin LORYMA markasının gerçek hak sahibi olduğunu, müvekkili şirketin Turunç beldesindeki arazisi üzerinde apart kompleksi inşa ederek 1989 yılında LORYMA RESORT OTEL adıyla işletmeye açtığını, 1989 yılından bu yana "LORYMA" markasını 43. sınıfta yer alan hizmetler için tescilsiz olarak kullandığını, turizm sektöründe meşhur ve bilinir hale getirdiğini, Turunç"a 24 km uzaktaki Bozburun beldesinde Loryma Boutique Hotel adıyla davalıya ait tesisin açıldığını, davalıya ihtarda bulunulduğunu, davalının kötü niyetli tescilde bulunarak müvekkilinin tanınmışlığından faydalanma amacı güttüğünü, 556 sayılı KHK"nın-8/3. maddesi gereğince davalı markasının hükümsüzlüğünü, markanın sicilden terkinini, www.lorymahotel.com adresine erişimin engellenmesini talep etmiştir.
Davalı vekili, müvekkilinin Marmaris ilçesinin Bozburun bölgesinde on beş odalı butik otel tarzında inşa edilmiş ve denize sıfır tesisini 30.03.2012 tarihinde LORYMA BOUTIQUE HOTEL olarak tescil ettirdiğini, "Loryma" kelimesinin M.Ö. 412 yılından beri kullanılan eski bir Yunanca kelime olduğunu, gemilerin toplandığı yer olarak bilindiğini, pek çok yerde ve değişik alanlarda kallanıldığını, müvekkilinin tesisinin denize sıfır konumda ve Bozukkale Antik Kentine çok yakın olduğunu, davacının tesisinin ise müşterilerini denize taşıma yolu ile ulaştırabildiğini ve bu sebeple kendi otelinin daha çok tercih edildiğini, farklılıkları sebebiyle rekabete düşme imkanı olmadığını ve tescilin iyiniyetli olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davanın kabulüne dair verilen karar davalı vekilinin temyizi üzerine Dairemizce onanmıştır.
Bu kez davalı vekili karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Dosyadaki yazılara, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin HUMK 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirisini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK 442. maddesi gereğince REDDİNE, aşağıda yazılı bakiye 17,70 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 389,49 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyen davalıdan alınarak Hazine"ye gelir kaydedilmesine, 03/10/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.