Çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan meçhul şüpheli hakkında yapılan soruşturma sırasında, suç yeri itibarıyla evrakın İzmir Cumhuriyet Başsavcılığına gönderilmesine dair Ankara Cumhuriyet Başsavcılığının 02.01.2019 gün ve 2018/225792 soruşturma, 2019/157 sayılı yetkisizlik kararını müteakip, bu kez suç yeri bakımından dosyanın Ankara Cumhuriyet Başsavcılığına gönderilmesine ilişkin İzmir Cumhuriyet Başsavcılığınca verilen 12.02.2019 gün ve 2019/11704 soruşturma, 2019/1713 sayılı yetkisizlik kararı üzerine, İzmir Cumhuriyet Başsavcılığının yetkili olduğuna dair Karşıyaka 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 28.02.2019 tarihli, 2019/476 Değişik iş sayılı kararını kapsayan dosyanın incelenmesinde;
Dosya kapsamına göre, Mamak İlçe Nüfus Müdürlüğünün Ankara Cumhuriyet Başsavcılığına yaptığı 30.11.2018 tarihli doğum ihbarı üzerine yeni doğanın nüfusa kaydedildiği yere atfen dosyanın İzmir Cumhuriyet Başsavcılığına gönderildiği, ancak şüphelinin yüklenen suçu İzmir"de işlediğine dair herhangi bir delil bulunmadığı gibi 5271 yazılı Ceza Muhakemesi Kanununun 13. maddesinde yer alan "(1) Suçun işlendiği yer belli değilse, şüpheli veya sanığın yakalandığı yer, yakalanmamışsa yerleşim yeri mahkemesi yetkilidir. (2) Şüpheli veya sanığın Türkiye"de yerleşim yeri yoksa Türkiye"de en son adresinin bulunduğu yer mahkemesi yetkilidir. (3) Mahkemenin bu suretle de belirlenmesi olanağı yoksa, ilk usul işleminin yapıldığı yer mahkemesi yetkilidir." şeklindeki düzenleme karşısında soruşturmaya yetkili savcılığın Ankara Cumhuriyet Başsavcılığı olduğu gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 23.07.2019 günlü, 94660652-105-35-7330-2019-Kyb sayılı yazılı istemlerine müsteniden ihbar ve mevcut evrak ile birlikte tevdii kılınmakla gereği görüşüldü:
Tüm dosya içeriği nazara alındığında yetki uyuşmazlığının çözümüne dair verilen Karşıyaka 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 28.02.2019 günlü, 2019/476 D. iş sayılı kararının niteliği itibarıyla bu husus kanun yararına bozma yoluna konu edilemeyeceğinden vaki talebin REDDİNE, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına tevdiine, 11.11.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.