MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki şikayetçi tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olup, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü:
Şikayetçi vekilinin, mahkeme kararının 17.03.2016 tarihinde tefhim edilmesi üzerine, aynı gün UYAP sistemi üzerinden 23.03.2016 tarihinde süre tutum dilekçesi gönderdiği, mahkemece temyiz harç ve giderlerinin yatırılmadığı gerekçesi ile temyiz talebinde bulunulmamış sayılmasına karar verildiği anlaşılmaktadır.
Yargıtay İçtihadı Birleştirme Genel Kurulu’nun 25.01.1985 tarih ve 1984/5 E.,1985/1 K. sayılı ilamında da açıklandığı üzere, harca tabi olmasına karşın harç alınmadan temyiz defterine kaydedilen temyiz dilekçesi hakkında, HUMK’nun 2494 sayılı Yasa ile değişik 434/3. maddesinde öngörülen "eksik harç ve gider ödenmesi halinde yapılacak işlemlerde ilgili kural" benzetme yoluyla uygulanır. Bu durumda temyiz isteği, dilekçenin temyiz defterine kaydedildiği tarihte yapılmış sayılır. Ancak, temyiz harcının mahkeme kalemince hesaplanıp, temyiz edenden istendiği halde, süresinde ödenmediği belgelendirilmiş ise temyiz isteğinin reddi gerekir.
Somut olayda, temyiz harcını ve masrafını yatırması için şikayetçi vekiline muhtıra gönderilmediği, harcın ve masrafın bu kişi tarafından 20.05.2016 tarihinde yatırıldığı görülmüştür. Bu durumda mahkemenin, temyiz harcı ile temyiz yoluna başvuru harcının yatırılmadığı gerekçesiyle temyiz isteminin reddine ilişkin 10.05.2016 tarih ve 2016/73 E., 2016/196 K. sayılı ek kararının oybirliği ile kaldırılmasına karar verilerek işin esasının incelenmesine geçildi.
Şikayetçinin asıl karara yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Şikayetçi vekilinin, yapılan ihalenin usulüne uygun olmadığını ileri sürerek feshi istemi ile icra mahkemesine başvurduğu, mahkemece, dava şartı yokluğundan usulden reddine karar verildiği anlaşılmaktadır.
İhalenin feshi şikayet yolu ile istendiğinden ve şikayet bir dava olmadığından, ihalenin feshinde, davadaki anlamda, "davacı" ve "davalı" taraf yoktur. Burada, ihalenin feshini talep eden taraf ile karşı taraf söz konusudur. İhalenin feshi talebi bir dava olmadığından, ilgililerin tümünün karşı taraf olarak gösterilmemiş olması, ihalenin feshi talebinin reddini gerektirmez. İcra mahkemesi, diğer ilgilileri de duruşmaya davet ederek, onlara savunma (görüşlerini bildirme) imkanını vermelidir. Esasen uygulama da bu şekildedir (Kuru, Baki; İcra ve İflas Hukuku El Kitabı), (...: Adalet Yayınevi, 2013 Sh. 716). Bu itibarla hasmın yanlış, hatalı ya da eksik gösterilmiş olması, ihalenin feshi talebinin esasının incelenmesine engel teşkil etmez. Aksi halin kabulü aşırı şekilcilik olup, hak düşürücü sürelerin geçirilmesi sonucunu doğurur ki, bu da kabul edilemeyecek bir durumdur.
Somut olayda, mahkemece, başvuru dilekçesinde gösterilmemeleri nedeniyle ortaklığın giderilmesi davasındaki taraflar ile ihale alıcısının davaya dahil edilmesi için kesin süre verilerek bu eksikliğin tamamlanmadığı gerekçesi ile davanın dava şartı yokluğundan reddine karar verildiği görülmektedir. Ancak şikayetçinin başvurusu, şikayet niteliğinde olan ihalenin feshi talebine ilişkindir. HMK"nun 119. maddesinin eldeki şikayette uygulama yeri bulunmadığı gibi, başvuru dilekçesinde eksik olan hususların satış dosyasında mevcut olduğu ve tebligatlar için gider avansının da bulunduğu görülmektedir.
O halde, mahkemece, ihale alıcısının ve taşınmaz hissedarlarının satış dosyasında mevcut adreslerine tebligat çıkartılarak taraf teşkili sağlandıktan sonra işin esasının incelenerek oluşacak sonuca göre karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsizdir.
SONUÇ : Şikayetçinin temyiz itirazlarının kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK"nun 366 ve HUMK’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), peşin alınan harcın istek halinde iadesine, ilamın tebliğinden itibaren 10 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 10.11.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.