Davacı ... ile davalı ..., birleşen 2007/297 Esas sayılı davada davacı ... ile davalı ..., birleşen 2007/259 Esas sayılı davada davacı ... ile davalı ... ve birleşen 2009/237 Esas sayılı davada davacı ... ile davalı ... ... arasındaki davadan dolayı ... 1. Asliye Hukuk Hakimliğince verilen 02.04.2015 gün ve 2013/477-2015/136 sayılı hükmü bozan 23. Hukuk Dairesinin 01.06.2017 gün ve 2015/9967-2017/1642 sayılı ilamı aleyhinde davacı ile davalılar ... ve ... vekillerince karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçelerinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:

- K A R A R -

Uyuşmazlık eser sözleşmesinden kaynaklanmakta olup, asıl ve birleşen 6. Asliye Hukuk Mahkemesi’nin 2007/297 ve birleşen 4. Asliye Hukuk Mahkemesi’nin 2007/259 Esas sayılı dava dosyaları tapu iptâl ve tescil ile alacak, birleşip kesinleşen 2. Asliye Hukuk Mahkemesi’nin 2009/237 Esas sayılı dosyası men’i müdahale kal ve ecrimisil istemine ilişkin olup, tapu iptâl ve tescil istemleri alacak davasına dönüştürülmüş, mahkemece Dairemizin 11.10.2012 günlü kısmi bozma ilamına uyulmuş, alacak davaları kısmen kabul edilmiş, karar 23. Hukuk Dairesince bozulmuş, davacı ile davalılar ... ve ... vekillerince karar düzeltme isteminde bulunmuşlardır.
Karar düzeltme talebinin kural olarak temyiz incelemesini yapan Yargıtay Hukuk Dairesince yapılması gerekmekte ise de; Yargıtay Büyük Genel Kurulu"nun 09.02.2018 gün 2018/1 sayılı işbölümü kararı ile arsa payı karşılığı inşaat yapım sözleşmesinden kaynaklanan 01.07.2016 tarihinden sonra temyiz ya da karar düzeltme talepli olarak Yargıtay"a gelen dosyalardaki temyiz ya da karar düzeltme taleplerini incelemek görevi Yargıtay 15. Hukuk Dairesi"ne verildiğinden karar düzeltme talebi Dairemizce incelenmiştir.
1-Yargıtay ilamında belirtilen gerektirici nedenler karşısında HUMK’nın 440. maddesinde sayılan nedenlerden hiç birisine uymayan karar düzeltme isteğinin, davacı vekilinin tüm, davalı ... ve ... vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair karar düzeltme istemlerinin reddi gerekmiştir.
2-Mahkemece ilamına uyulan Yargıtay 23. Hukuk Dairesi’nin 01.06.2017 tarih ve 2015/9967 Esas ve 2017/1642 Karar sayılı ilamında, 2. bentte, “Mahkemece verilen ilk karara ilişkin bozma ilamında, davalı arsa sahipleri ile ilk yüklenici arasında yapılan arsa payı karşılığı inşaat sözleşmesinin feshinin kesinleştiği tarihin saptanarak, bu tarih itibariyle ilk yükelincinin yaptığı imalât bedelinin mahalli piyasa rayiçlerine göre bedelinin hesaplatılması ve 187.000,00 TL’yi geçemeyeceği dikkate alınarak hüküm kurulması gerektiği belirtilmiş olmasına karşın sözleşmenin feshinin 23.06.1999 tarihi itibariyle kesinleştiği bu haliyle bu tarih itibariyle bedelin hesaplanması gerekirken, fesih kararının verildiği tarih olan 08.07.1998 tarihi, yani daha önceki bir tarihin esas alınması doğru olmamıştır” denilmiştir. Oysa bozmadan sonraki ilk kararı sadece davalı arsa sahipleri temyiz etmiş olup, davacı
yüklenicinin bir temyizi bulunmamaktadır. Öyle olunca aleyhe bozma yasağı uyarınca kararın yüklenici yararına bozulması mümkün olmadığından, karar düzeltme talebinin kabulü ile bu hususun bozma kapsamı dışında kalması gerekir. Ancak, güncellemeye ilişkin bozma kararı yerinde olup, mahkemece hesaplanan tutarın güncellenmeden hüküm altına alınması zorunludur. Öte yandan Dairemizin 11.10.2012 gün ve 2011/5316 Esas ve 2012/6383 Karar sayılı bozma ilamının 4. bendinin son paragrafında, “belirlenecek yüklenici alacağı hesaplattırılıp birleşen 2007/297 Esas sayılı dosya davalısı ...’un ilk yüklenici...’na imalât bedelini ödediğine ilişkin savunması üzerinde de durulup bu konuda ibraz ettiği deliller de değerlendirilmek suretiyle sonucuna uygun bir karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ile hüküm tesisi hatalıdır..” denilmiş ve mahkemece de bozma ilamına uyulmasına karar verilmiştir. Usuli kazanılmış hak ilkesi uyarınca mahkemece ...’un ödeme savunması üzerinde durulması gerekirken ve ibraz ettiği belgeler dekont ve senet örnekleri incelenip bu belgelerin sıhhati araştırıldıktan sonra ...’a isabet eden tutardan mahsubu gerekir. Kararın bu gerekçeyle de bozulması gerekirken bu hususun da gözden kaçırıldığı anlaşıldığından Yargıtay 23. Hukuk Dairesi"nin bozma ilamının kısmen kaldırılması zorunludur.
Bu nedenlerle mahkemece yapılacak iş; usulü müktesep hak kuralları gözetilerek, ancak 2. kararı davacı yüklenicinin temyiz etmediği nazara alınarak, yüklenicinin hak ettiği iş bedeli 08.07.1998 tarihi itibariyle belirlenip, güncelleme yapılmadan bulunacak rakamdan ..."a isabet eden belirlemeli ve yine davalılardan ...’a isabet eden tutar saptanıp ...’un ödemeye ilişkin savunması ve dosyada mevcut bulunan senet ve dekontlar üzerinde değerlendirme yapılıp, sıhhati üzerinde durulmalı, ödendiği kanıtlanırsa bedeller güncellenmeden mahsup edilip, varsa bakiye alacak tutarı davalı ...’dan tahsil edilmelidir.
Bu nedenlerle, Yargıtay 23. Hukuk Dairesinin bozma ilamının 2 nolu bendinin değiştirilerek yukarıda açıklanan nedenlerle mahkemece kararının bozulmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda 1. bentte açıklanan nedenlerle diğer karar düzeltme istemlerinin reddine, 2. bentte açıklanan nedenlerle Yargıtay 23. Hukuk Dairesinin 01.06.2017 tarih ve 2015/9967 Esas ve 2017/1642 Karar sayılı ilamının, 2. bendinin değiştirilerek mahkemece kararın davalı ... ve ... yararına BOZULMASINA, HUMK’nın 442. maddesi hükmünce 275,00 TL para cezası ile bakiye 9,40 TL red harcının karar düzeltme isteyen davacıya yükletilmesine, ödediği karar düzeltme peşin harcının istek halinde karar düzeltme isteyen davalılar ... ve ..."a geri verilmesine, 29.11.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.