Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2019/5025 Esas 2019/13769 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, iş sözleşmesini haklı nedenle fesih ettiğini iddia ederek iddia ederek kıdem ve ihbar tazminatı ile yıllık izin, resmi tatil ve fazla çalışma alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının istifa ederek işten ayrıldığını savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Kararın davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine Dairemizin 10.12.2018 tarihli bozma ilamı ile karar bozulmuş bozma ilamına uyulmasına karar veren Mahkeme davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışındaki tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Somut olayda, Mahkemece fazla çalışma alacağı resen hesaplanmış ise de hesaplama denetime elverişli olmamıştır. Hesaplama yönteminin denetime everişli şekilde gerekçeli karara yansıtılması gerekir. Belirlenen fazla çalışma alacağının net brüt 5.523,18 TL olarak belirtilmesi de tereddüte yol açmaktadır. Bu hususların dikkate alınmaması hatalıdır.
Öte yandan, Fazla çalışmaların uzun bir süre için hesaplanması ve miktarın yüksek çıkması halinde Yargıtayca son yıllarda indirim yapılması gerektiği istikrarlı uygulama halini almıştır. Ancak, fazla çalışmanın taktiri delil niteliğindeki tanık anlatımları yerine, yazılı belgelere ve işveren kayıtlarına dayanması durumunda böyle bir indirime gidilmemektedir.
Bozma ilamı öncesi Mahkemece indirimsiz kabul edilen miktar 14.113,87 TL olup bu miktar üzerinden 1/2 oranında hakkaniyet indirimi yapılmıştır. Ancak bozma sonrası mahkemece belirlenen 5523,18 TL miktara da aynı oranda hakkaniyet indirimi uygulanması hatalıdır. Belirlenen fazla çalışma alacağından makul oranda indirim yapılması gerekmektedir. Bu yön gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 20/06/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.