MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi (Tic.Mah.Sıf.)


Taraflar arasındaki tenfiz davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün davacı vekilince duruşmalı olarak temyiz edilmesi üzerine ilgililere çağrı kağıdı gönderilmişti. Belli günde davacı şirket yetkilisi ... ve davacı vek. Av. ... gelmiş olduğundan duruşmaya başlanarak hazır bulunanların sözlü açıklamaları dinlenildikten ve temyiz dilekçesinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

- K A R A R -

Davacı vekili, davacı ile davalı arasında ... Kaza Mahkemesi"nde görülen alacak davasının müvekkili lehine sonuçlandığını, hükmün kesinleştiğini iddia ederek ... Mahkemesi kararının tenfizine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı, davadan haberdar olmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, tenfizi talep edilen mahkeme kararında davalının adresinin ... olarak gözüktüğü, söz konusu kararın 04.12.2014 tarihinde kesinleştiği, davalının duruşmada alınan beyanında 2014 yılı Şubat ayında yurda kesin dönüş yaptığını ve mahkemeden haberdar olmadığını ifade ettiği, davalının giriş çıkış kayıtlarının emniyetten istenildiği, gelen cevabi yazıya göre davalının en son 14.02.2014 tarihinde yurda giriş yaptığının ve 03.03.2014 tarihinden itibaren ikamet adresinin de Türkiye’de olduğunun anlaşıldığı, bu veriler ışığında davalının tenfizi istenilen karara konu yargılamadan usulüne uygun bir şekilde haberdar edilmediğinin anlaşıldığı, bu hususun 5718 sayılı Kanun’un 54/1-c ve ç maddelerine aykırı olduğu, tenfiz şartlarının gerçekleşmediği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekilince temyiz edilmiştir.
5718 sayılı Milletlerarası Özel Hukuk ve Usul Hukuku Hakkında Kanun’un 54/1-ç maddesinde; “O yer kanunları uyarınca, kendisine karşı tenfiz istenen kişinin hükmü veren mahkemeye usulüne uygun bir şekilde çağrılmamış veya o mahkemede temsil edilmemiş yahut bu kanunlara aykırı bir şekilde gıyabında veya yokluğunda hüküm verilmiş ve bu kişinin yukarıdaki hususlardan birine dayanarak tenfiz istemine karşı Türk mahkemesine itiraz etmemiş olması,” tenfiz şartı olarak düzenlenmiştir. Burada yasa koyucu “o yer kanunları uyarınca” ifadesini kullanarak, kendisine karşı tenfiz istenen kişinin hükmü veren mahkemeye usulüne uygun bir şekilde çağrılıp çağrılmadığının, mahkemede temsil edilip edilmediğinin, kanunlara aykırı bir şekilde gıyabında veya yokluğunda hüküm verilip verilmediğinin belirlenmesinde lex forinin (tenfizi istenilen kararı veren mahkemenin bulunduğu ülke hukukunun) uygulanacağını açıkça düzenlemiştir. Dosyaya ibraz edilen ... Kıbrıs Türk Cumhuriyeti ... Kaza Mahkemesi’nin 10.06.2016 tarihli yazısında davalıya dava celpnamesinin 14.05.2014 tarihinde verilen mahkeme emrine uygun olarak gazetede yayımlanmak sureti ile tebliğ edildiği belirtilmiş, yine dava dosyası içinde bulunan tenfizi istenilen mahkeme kararının altına ise istinaf süresi dolduğundan ve taraflar hükmü istinaf etmediklerinden 04.12.2014 tarihinde hükmün kesinleştiği şerhi düşülmüştür. Mahkemece bu yönler gözetilerek talep hakkında bir değerlendirme yapılarak sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken, somut olayda uygulama yeri olmayan 5718 sayılı Yasa’nın 54/1-c maddesi hükmü uyarınca değerlendirme yapılması doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün BOZULMASINA, vekili Yargıtay duruşmasında hazır bulunan davacı yararına takdiren 1.480,00 TL duruşma vekalet ücretinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine, peşin harcın istek halinde iadesine, 18/05/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.