Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2016/10357 Esas 2018/5631 Karar Sayılı İlamı

13. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/10357
Karar No: 2018/5631
Karar Tarihi: 10.05.2018

Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2016/10357 Esas 2018/5631 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Denizbank, bir davalıdan tahsil edemediği 1.068,06 TL tutarındaki borcu için icra takibi başlatmış, ancak davalı itiraz etmişti. Konunun hakem heyeti tarafından çözülmesi gerektiği gerekçesiyle, Tüketici Mahkemesi davanın reddine karar verdi. Davacı tarafından temyiz edilen karar ise, yasal sınırı aşmadığı için reddedildi ve temyiz hakkı bulunmadığı belirtildi. Kararda geçen kanun maddeleri ise şunlardır: 6502 sayılı Tüketici Kanunu'nun 68/1. maddesi, 5219 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 427/2. maddesi ve 440/III-1. maddesi.

13. Hukuk Dairesi 2016/10357 E. , 2018/5631 K.

"İçtihat Metni"

Denizbank A.Ş vekili avukat ... ile ... vekili avukat ... aralarındaki dava hakkında ... 5. Tüketici Mahkemesinden verilen 26/05/2015 gün ve 2015/665-2015/600 sayılı hükmün davacı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşuldu.
KARAR
Davacı, 1.068,06 TL alacağın davalıdan tahsili istemiyle başlatılan icra takibine vaki itirazın iptali isteminde bulunmuş; mahkemece, 26.5.2015 tarihili kararında 6502 sayılı yasanın 68/1. maddesine gereğince miktar itibarı ile uyuşmazlığın hakem heyetinin görev alanına girdiği gerekçsiyle dava şartı yokluğundan davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacı tarafından temyiz edilmiştir.
14.7.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK.nun 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 1.1.2015 tarihinden itibaren 2.080,00 TL.ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.2.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Dava değeri 1.068,06 TL olup karar tarihi itibariyle 2.080,00 TL.yi geçmediğinden HUMK.nun 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427.maddesinin 2.fıkrası gereğince davacının temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle temyiz dilekçesinin REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, HUMK’nun 440/III-1 maddesi uyarınca karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 10/05/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.