Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2018/5086 Esas 2020/2500 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK"nın 157/1, 52/2, 53 ve 58 maddeleri uyarınca mahkumiyet

Dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, sanığa atılı dolandırıcılık suçunun 6763 sayılı Kanunun 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. ve 254. madde fıkraları gereğince uzlaşma kapsamında olması nedeniyle dosyanın uzlaşma bürosuna tevdi edildiği ancak; uzlaşmanın sağlanamadığı belirlenerek yapılan incelemede, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Katılanın, suç tarihi itibari ile ... ilçesinde taksicilik yaptığı, sanığın olay tarihinde yanına gelerek ..."a gitmek istediğini söyleyerek taksi ücretini peşin olarak ödediği, daha sonra yolda kendisini ..."te üniversitede öğretim görevlisi olarak tanıttığı, okulun monitörlerini almak için ..."a gittiğini söylediği; ancak yaptığı ilk telefon görüşmesinden sonra malzemeyi alacağı kişinin ... Belediyesi"nde olduğunu söyleyerek ..."ya gitmek istediğini söylediği, bunun üzerine katılanın sanığı..."ya getirdiği, bu arada sanığın sürekli telefon görüşmesi yaptığı ve bu görüşmeler sırasında katılana karşı inandırıcılığını artırmak için görüştüğü kişiye ""okul müdürü neden yanına parayı almadın"" diye tepki gösterdiği, yine bir arkadaşının hesabına müdürün para çıkartması gerektiğini; ancak arkadaşının gecikeceğini söylediği, bu şekilde katılanın güvenini kazandığı, bunun üzerine katılanın yardımcı olmak amacıyla ""müdür benim hesabıma parayı yatırsın oradan çekersin"" diyerek teklifte bulunduğu, kendi hesap numarasını sanığa verdiği, bu arada sanığın telefon görüşmelerini sürdürdüğü; ancak paranın yatmaması üzerine sanığın katılana ""sen kredi kartınla bana 1,500 TL çek, ben faizi birlikte sana ..."te öderim, bana itimat etmezsen istersen yanımda bulunan altın bilezikleri vereyim"" dediği, bunun üzerine katılanın banka ATM"sinden 1.500.TL para çekerek sanığa verdiği, daha sonra sanığın fotokopi çektireceğini bahane ederek katılanın yanından ayrıldığı ve bir daha da geri dönmediği, bu surette sanığın dolandırıcılık suçunu işlediğine yönelik mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Sanık hakkında kurulan hükümde tekerrüre esas alınan Konya 2.Asliye Ceza Mahkemesi"nin 2010/126 E. 2011/35 K. sayılı ilamına konu dolandırıcılık suçunun 02/12/2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı kanun ile değişik 5271 sayılı CMK"nin 253. maddesine göre uzlaşma kapsamına alındığı anlaşılmakla; bu suç yönünden uyarlama yargılaması yapılıp yapılmadığı araştırılıp tekerrüre esas olmaması halinde adli sicil kaydındaki diğer ilamlar incelenerek tekerrür hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağı hususunun infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 20/02/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.