MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki tanıma ve tenfiz davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün davalı vekilince duruşmalı olarak temyiz edilmesi üzerine ilgililere çağrı kağıdı gönderilmişti. Belli günde davacı vek. Av. ... ile davalı vek. Av. ... gelmiş olduğundan duruşmaya başlanarak hazır bulunan avukatların sözlü açıklamaları dinlenildikten ve temyiz dilekçesinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

-KARAR-

Davacı vekili, müvekkili ile davalı arasında mercimek alım satımına ilişkin sözleşme imzalandığını, bu sözleşmeden doğan uyuşmazlık nedeniyle İngiltere’de yerleşik ... ve ... Ticaret Birliği’nin Tahkim Mahkemesi nezdinde tahkim davası açıldığını, bu tahkim mahkemesinin kararı ile davalının müvekkiline 525.658,48 ... doları asıl alacak, bu asıl alacağa bağlı 28 Ocak 2011 tarihinden itibaren yıllık % 4 faiz ve 10.592,00 sterlin yargılama gideri ödemesine karar verdiğini iddia ederek kesinleşmiş hakem kararının tanınması ve tenfizine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davacı ile davalı arasında yapılan kırmızı mercimek alım satımı sözleşmesinden doğan uyuşmazlık nedeniyle ...’deki ... ve Yem Ticaret Birliği Tahkim Mahkemesi’nin verdiği kararın tenfizine ilişkin 5718 sayılı Yasa’da öngörülen şartların gerçekleştiği, tespit davalarının nitelikleri itibariyle eda davası niteliğinde olmayıp, tespit davası niteliğinde olduğundan maktu harca ve maktu vekalet ücretine tabi olduğu gerekçesiyle davanın kabulüne, ... ve ... Ticaret Birliği’nin 14-582A sayılı 15.04.2014 tarihli kesinleşmiş hakem kararının tanınması ve tenfizine, maktu harç alınmasına karar verilmiş, hüküm davalı vekilince temyiz edilmiştir.
Tenfizi istenilen yabancı hakem kararı belirli bir alacağın tahsiline yönelik olduğundan 492 sayılı Harçlar Kanunu’nun 4. maddesine göre tenfiz davası nisbi harca tabidir. O halde mahkemece tenfizi istenilen karardaki alacak miktarının dava tarihindeki Türk Lirası karşılığı tespit ettirilip, 492 sayılı Harçlar Kanunu’nun 28/a ve 32. maddeleri gözetilerek, davacı vekiline bu miktar üzerinden harcın tamamlanması konusunda kesin süre verilerek sonucuna göre işlem yapılması gerekirken, eksik harç ile yargılamaya devam edilerek yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırıdır.

SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, bozma nedenine göre sair temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, vekili Yargıtay duruşmasında hazır bulunan davalı yararına takdiren 1.480,00 TL duruşma vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalıya ödenmesine, peşin harcın istek halinde iadesine, 18/05/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.