MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ



TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Ankara 3. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 28/12/2016 tarih ve 2015/216 E- 2016/510 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesince verilen 19/04/2018 tarih ve 2017/1603 E- 2018/460 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, 6100 sayılı Kanun"un 369. maddesi gereğince miktar veya değer söz konusu olmaksızın duruşmalı olarak incelenmesi gereken dava ve işlerin dışında bulunduğundan duruşma isteğinin reddiyle dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin "BİRUNİ ÜNİVERSİTESİ" ibaresinin tescili için davalı Kuruma yaptığı başvurunun, diğer davalı şirkete ait "BİRUNİ" ibareli markaya dayalı olarak 556 sayılı KHK"nın 7/1-b maddesi uyarınca reddedildiğini, müvekkilinin isminin Kanunla belirlendiğini, müvekkilinin kuruluşuna dair kanun hükmün özel hüküm niteliğinde olması nedeniyle red kararının haksız olduğunu, özel eğitim kurumlarının tescilsiz marka kullanımlarının haksız rekabet teşkil etmeyeceğini, müvekkilinin markaya ayırt edicilik kazandırdığını, davacı ve davalının iştigal alanları ve hitap ettikleri müşteri kitlesi dikkate alındığında markaların karıştırılma ihtimalinin olmadığını, davalı şirketin “Biruni” ibareli markayı 41. sınıfta yer alan eğitim ve öğretim hizmetlerinde kullanmadığını, bu markanın iptali istemiyle açtıkları davanın bekletici mesele yapılması gerektiğini ileri sürerek, YİDK kararının iptali ile marka başvurusunun müvekkili adına tesciline karar verilmesini istemiştir.
Davalı TPMK vekili, Kurum kararının usul ve yasaya uygun olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
Davalı şirket vekili, müvekkilinin 32 yılı aşkın süredir "BİRUNİ" markasını kesintisiz olarak kullandığını, 556 sayılı KHK’nın 42/c bendinin iptal edildiğini, davacı tarafça açılan kullanmama nedeniyle hükümsüzlük davasının bekletici mesele yapılamayacağını, davacı başvurusunun haksız yarar sağlamaya yönelik olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
İlk derece mahkemesince iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, "BİRUNİ ÜNİVERSİTESİ" ibareli başvuru ile redde mesnet marka arasında, başvuru kapsamında yer alan tüm hizmetler yönünden ayırt edilmeyecek derecede benzerlik olduğu, iptali istenen Kurum kararının yerinde bulunduğu, davacının markasının tanınmış marka olduğu yönünde dosyada yeterli delile rastlanmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili istinaf etmiştir.
Bölge adliye mahkemesince tüm dosya kapsamına göre, ilk derece mahkemesi kararının usul ve yasaya uygun olduğu, mutlak ret nedenlerine dayalı olarak başvurunun reddine ilişkin Kurum kararının iptali için açılacak davalarda, redde mesnet markanın malikine husumet yöneltilmesi mümkün olmadığından davalı şirkete husumet yöneltilmesinin doğru olmadığı, somut olayda yalnızca davacı tarafından istinaf yoluna başvurulması karşısında bu yanlışlığın hükmün kaldırılmasını gerektirmediği gerekçesiyle davacı vekilinin istinaf başvurusunun esas yönünden reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
1- Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde kararın usul ve yasaya uygun olmasına, “üniversite” ibaresinin başvurudan çıkartılan hizmetler itibariyle bir ayırt ediciliğinin bulunmamasına göre, aşağıdaki bent dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2- Dava, davacı marka başvurusunun 556 sayılı KHK’nın 7/1-b maddesinde düzenlenen mutlak nedenle reddine dair YİDK kararının iptali istemine ilişkindir. Davacının, 2014/28809 başvuru sayılı marka başvurusu, TPMK tarafından 41. sınıf 01, 02, 03, 05, 06, 07 ve 08. alt gruplardaki hizmetler yönünden reddedilmiş olup; karara karşı davacı başvurucunun itirazı Yeniden İnceleme ve Değerlendirme Kurulunca reddi yanında, ayrıca yayına çıkartılması gereken 41. sınıf 4. alt grup hizmetler yönünden de reddine karar verilmiştir.
TPMK YİDK’nın itiraz üzerine inceleme yetkisi Markalar Dairesince verilen kararın kapsamı ile sınırlı olup; YİDK tarafından 41/04. sınıf “Dergi, kitap, gazete vb. gibi yayınların basım, hazır hale ....” hizmetleri için re’sen red kararı vermesi doğru olmadığı gibi, içerik itibariyle, 41/04. sınıf hizmetler redde mesnet 177751 sayılı markanın tescil kapsamında da aynen bulunmamaktadır. Bu bağlamda, başvurunun, davalı Kurum tarafından, KHK 7/1-b gereği tamamen reddi doğru olmadığı gibi, kurum kararına yönelik davanın da aynı gerekçe ile reddi doğru olmamış kararın bu sebeple bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının REDDİNE, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle temyiz itirazının kabulü ile İlk Derece Mahkemesince verilen karara yönelik istinaf başvurusunun esastan reddine ilişkin Bölge Adliye Mahkemesi kararının BOZULARAK KALDIRILMASINA, HMK"nın 373/1. maddesi uyarınca dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz edene iadesine, 02/10/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.