Danıştay 9. Daire 2018/2190 Esas 2021/5032 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 2018/2190
Karar No : 2021/5032

TEMYİZ EDEN (DAVACI) : … Demir Çelik Endüstrisi A.Ş
KARŞI TARAF (DAVALI) : … Belediye Başkanlığı
İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının, aleyhe olan kısmının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ:
Dava konusu istem: Davacının maliki olduğu, İzmir ili Aliağa ilçesi … ve … Mahallesinde bulunan taşınmazları nedeniyle 2014 ila 2016 yıllarına ilişkin emlak vergisi, taşınmaz kültür ve tabiat varlıkları korunmasına ait katkı payı, vergi ziyaı cezası, gecikme faizi, 2016 yılına ilişkin çevre ve temizlik vergisi, 2016 ila 2017 yıllarına ilişkin ilan reklam vergisi ile 2013 yılına ilişkin usulsüzlük cezasının tahsili amacıyla düzenlenen ... tarih ve ... sayılı ödeme emrinin (evsel katı atık toplama bedeli ile bu bedel üzerinden hesaplanan katma değer vergisine ilişkin kısımları hariç); 6360 sayılı On Dört İlde Büyükşehir Belediyesi ve Yirmi Yedi İlçe Kurulması ile Bazı Kanun ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılmasına Dair Kanununun Geçici 1. maddesinin 15. fıkrası dikkate alınmak suretiyle iptali istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … Vergi Mahkemesi'nin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararıyla; 1319 sayılı Emlak Vergisi Kanununun 22. maddesinde, emlak vergilerine ilişkin muafiyet ve istisna hükümlerine 1319 sayılı Kanunda değişiklik yapılmak suretiyle yer verileceği kurala bağlanmış ise de 6360 sayılı Kanun hükümlerinin sonraki kanun ve özel kanun olması itibarıyla önceki tarihli ve emlak vergisi yönünden genel Kanun niteliğine haiz 1319 sayılı Kanun hükümleri ile çatışması hâlinde uyuşmazlığın çözümlenmesinde özel ve sonraki tarihli Kanun hükümlerinin esas alınması, yani uyuşmazlığın 6360 sayılı Kanun hükümlerine göre çözümlenmesi gerektiği, 6360 sayılı Kanununun Geçici 1. maddesinin 15. fıkrasına göre tüzel kişiliği kaldırılan köyler için beş yıl süre ile emlak vergisi muafiyeti getirildiği hususunun açık olduğu, her ne kadar davalı idare tarafından, davacının anılan Kanunun yürürlüğe girmesinden önce de emlak vergisi mükellefi olduğu ve geçici maddedeki düzenlemenin yeni mükellefleri kapsadığı iddia edilmiş ise de, 6360 sayılı Kanunda mükellefiyet konusunda herhangi bir ayrım yapılmadığından davalı idarenin bu iddiasına itibar edilmediği, … İlçesine Mahalle olarak katılan … köyü ve … köyü ile ilgili olarak, bu yerlere ilişkin dava konusu ödeme emrinin, 06.12.2012 tarih ve 28489 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanan 6360 sayılı Yasanın "Yürürlük" başlıklı 36. maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi gereğince geçici 1. maddenin 15. fıkrası ile ilk mahalli idareler genel seçiminde yani 30.03.2014 tarihinde yürürlüğe girdiğinden, bu tarihten sonraya ilişkin kısmında hukuka uyarlık, önceki kısımlarında ise hukuka aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle; davanın kısmen kabulüne, kısmen reddine, ödeme emri içeriği borçların dava konusu edilmeyen evsel katı atık toplama bedeli ile bu bedel üzerinden hesaplanan katma değer vergisine ilişkin kısımları hariç, dönemleri 30.03.2014 tarihinden sonra olan kısım yönünden kabulüne, 30.03.2014 tarihinden önce olan kısma ilişkin davanın reddine karar verilmiştir.

Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: Vergi Mahkemesi kararının hukuka ve usule uygun olduğu, kararın kaldırılmasını gerektiren başka bir neden de bulunmadığından, taraflar istinaf başvurularının reddine karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : 6360 sayılı Kanunun yayım tarihinin 06/12/2012 olduğu, Geçici 1. maddesinin 15. fıkrası ile getirilen geçici emlak vergisi muafiyetinin bu tarihten itibaren başlayacağı, … ve … Mahallelerinin köyden mahalle statüsüne geçtiğinden vergilerin tahsil edilemeyeceği iddialarıyla kararının aleyhe olan kısmının bozulması istenilmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Yasal dayanaktan yoksun olan temyiz isteminin reddi gerektiği yolundadır.
DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …'IN DÜŞÜNCESİ: Temyiz isteminin kısmen reddi, kısmen kabulüyle Bölge İdare Mahkemesi kararının 2014 yılı (1. taksit) emlak vergisi ve fer'ilerinin 01/01/2014-30/03/2014 tarihleri arasında kalan kısmı yönünden verilen kısmının bozulması, kararın diğer kısımlarının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
İNCELEME VE GEREKÇE:
MADDİ OLAY: Davacının maliki olduğu, İzmir ili Aliağa ilçesi … ve … Mahallesinde bulunan taşınmazları nedeniyle 2014 ila 2016 yıllarına ilişkin emlak vergisi, taşınmaz kültür ve tabiat varlıkları korunmasına ait katkı payı, vergi ziyaı cezası, gecikme faizi, 2016 yılına ilişkin çevre ve temizlik vergisi, 2016 ila 2017 yıllarına ilişkin ilan reklam vergisi ile 2013 yılına ilişkin usulsüzlük cezasının tahsili amacıyla düzenlenen ... tarih ve ... sayılı ödeme emrinin (evsel katı atık toplama bedeli ile bu bedel üzerinden hesaplanan katma değer vergisine ilişkin kısımları hariç); 6360 sayılı On Dört İlde Büyükşehir Belediyesi ve Yirmi Yedi İlçe Kurulması ile Bazı Kanun ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılmasına Dair Kanununun Geçici 1. maddesinin 15. fıkrası dikkate alınmak suretiyle iptali istemine ilişkindir.
İLGİLİ MEVZUAT:
06/12/2012 tarih ve 28489 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanan 6360 sayılı Kanun'un, 30/03/2014 tarihinde yürürlüğe giren Geçici 1. maddesinin 15. bendinde; "Bu Kanuna göre tüzel kişiliği kaldırılan köylerde, bu fıkranın yürürlüğe girdiği tarihten itibaren 29/7/1970 tarihli ve 1319 sayılı Emlak Vergisi Kanununa göre alınması gereken emlak vergisi ile 26/5/1981 tarihli ve 2464 sayılı Belediye Gelirleri Kanunu uyarınca alınması gereken vergi, harç ve katılım payları 31/12/2022 tarihine kadar (bu tarih dâhil) alınmaz ve 31/12/1960 tarihli ve 193 sayılı Gelir Vergisi Kanununun 9'uncu maddesinin birinci fıkrasının üçüncü bendi, 23' üncü maddesinin birinci fıkrasının birinci bendi ile beşinci bendi, 66'ncı maddesinin birinci fıkrasının beşinci bendi hükümleri 31/12/2022 (bu tarih dâhil) tarihine kadar uygulanmaya devam edilir. Bu yerlerde içme ve kullanma suları için alınacak ücret 31/12/2022 tarihine kadar (bu tarih dâhil) en düşük tarifenin % 25’ini geçmeyecek şekilde belirlenir." hükmüne yer verilmiştir.
1319 sayılı Emlak Vergisi Kanunu'nun 01/03/1972 tarihinde yürürlüğe giren 1610 sayılı Kanunu'nun 14. maddesiyle değişik 22. maddesinde bina ve arazi vergileriyle ilgili muaflık ve istisna hükümlerinin, bu Kanun'a eklenmek veya bu Kanun'da değişiklik yapılmak suretiyle düzenleneceği hükmü yer almakta ise de Danıştay İçtihadı Birleştirme Genel Kurulu'nun 11/02/1988 tarihinde verilen E:1987/3, K:1988/1 sayılı kararında gerekse Danıştay Dokuzuncu Dairesince aynı yönde verilen bir çok kararda belirtildiği sonra çıkan kanunun, genel nitelikteki önceki kanunun yerine geçeceği ve sonradan yürürlüğe giren özel nitelikteki kanunda yer alan istisna ve muafiyet hükümlerinin uygulanacağı belirtilmiştir.
HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge İdare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı halinde mümkündür.
Bölge İdare Mahkemesi kararının, dava konusu ödeme emrinin 2013 yılına ilişkin kısmına yönelik davacı tarafından ileri sürülen temyiz nedenleri kararın belirtilen kısmının bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir. .
Bölge İdare Mahkemesi kararının, dava konusu ödeme emri içeriği 2014 yılı (1. taksit) emlak vergisi ve ferilerinin 01/01/2014-30/03/2014 tarihleri arasında kalan kısmına yönelik davacının temyiz istemine gelince;
Davacıya ait taşınmazların bulunduğu köylerin, tüzel kişiliği kaldırılarak mahalleye dönüştürüldüğünden yukarıda anılan kanuni düzenlemeler uyarınca; kanunun yürürlüğe girdiği tarihten itibaren kanunda belirtilen süre boyunca emlak vergisi tarh ve tahakkuk etmesine rağmen, tahsil edilmeyeceği ve mükellefiyete ilişkin yükümlülüklerin ise devam edeceği sonucuna ulaşılmıştır.
Bu kapsamda, davacı tarafından 2014 yılı 1. taksitine ilişkin olarak düzenlenen emlak vergisi ve fer'ileri yasada belirtilen sürede tahsil edilemeyeceğinden, Vergi Mahkemesi kararının 2014 yılı (1. taksit) emlak vergisinin 01/01/2014-30/03/2014 tarihleri arasında kalan kısmı yönünden verilen redde ilişkin hüküm fıkrasına yönelik davacının istinaf başvurusunun reddine dair Bölge İdare Mahkemesi kararında hukuka uyarlık bulunmamaktadır.
KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin kısmen kabulüne, kısmen reddine;
2. … Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının; 2014 yılı (1. taksit) emlak vergisi ve fer'ilerinin 01/01/2014-30/03/2014 tarihleri arasında kalan kısmı yönünden BOZULMASINA, 2013 yılına ilişkin kısım yönünden ONANMASINA
3. Temyiz isteminde bulunandan … TL maktu harcın alınmasına
4. Bozulan kısım hakkında yeniden bir karar verilmek üzere dosyanın … Bölge İdare Mahkemesi …. Vergi Dava Dairesine gönderilmesine, 01/11/2021 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.