Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2014/6718 Esas 2014/14777 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Muğla 1. Asliye Hukuk(İş) Mahkemesi
Tarihi :11.02.2014
No :2013/41-2014/40


Davacı, sigortalılık başlangıç tarihinin 01.05.1977 tarihi olduğunun tespiti ile 01.01.2012 tarihinden itibaren yaşlılık aylığı tahsisine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece, hükümde belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davalı Kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi . . tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere ve hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-Davanın yasal dayanağı 506 sayılı Yasanın 60 ve devamı maddeleridir. 506 sayılı Yasanın yaşlılık aylığından yararlanma şartlarını düzenleyen 60. maddesinin (H) bendi hükmüne göre, “Bu maddede belirtilen yaşlılık aylıklarından yararlanabilmek için, sigortalının çalıştığı işten ayrılması ve yazılı istekte bulunması şarttır.”. Kurum yazısında 08.12.2011 tarihli dilekçenin bilgi talebini içerip tahsis talebini içermediğinin bildirilmesi karşısında, davacının, Kurumdan anılan yasal düzenleme çerçevesinde yaşlılık aylığı tahsis talebinde bulunup bulunmadığı ve tahsis talep tarihi itibari ile çalıştığı işten ayrılıp ayrılmadığı sorularak, anılan yasal düzenleme kapsamında yaşlılık aylığı tahsisi için işten ayrılma ve yazılı istekte bulunma şartı gerçekleşip gerçekleşmediği irdelenerek, varılacak sonuca göre karar verilmesi gerekirken, eksik inceleme ve hatalı değerlendirme sonucu, yazılı şekilde hüküm kurulmuş olması, usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O hâlde, davalı Kurum vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 16/06/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.