Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2017/1792 Esas 2019/3075 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/1792
Karar No: 2019/3075
Karar Tarihi: 19.02.2019

Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2017/1792 Esas 2019/3075 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından hırsızlık suçundan mahkum edilen sanık hakkında, malın değerinin azlığı kavramının düşük değerlerin esas alınması suretiyle uygulanarak ceza vermekten vazgeçilmesi gerektiği belirtilerek, TCK'nın 145. maddesinin uygulanması gerektiği vurgulanmıştır. Ancak bu husus gözetilmeksizin mahkumiyet kararı verildiği ve bu nedenle kararın bozulması gerektiği belirtilmiştir. Ayrıca, 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'un eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3000 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükmünün temyizi mümkün olmadığı belirtilmiştir. Bu kanun maddesinin tam metni: https://www.mevzuat.gov.tr/MevzuatMetin/1.5.5320.pdf

2. Ceza Dairesi 2017/1792 E. , 2019/3075 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
I- Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik temyiz incelenmesinde;
14.04.2011 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Yasanın 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3000 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükmünün temyizi mümkün olmadığından sanığın temyiz isteğinin 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
II- Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarına gelince;
TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
5237 sayılı TCK"nın 145. maddesindeki “malın değerinin azlığı” kavramının, ceza vermekten vazgeçilebilecek ölçüde düşük değerlerin esas alınması suretiyle, yasal ve yeterli gerekçeleri de açıklanmak koşuluyla uygulanabileceği dikkate alınarak, müştekinin aracından 6,00 TL para çalan sanık hakkında TCK"nın 145. maddesinin uygulanması gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, 19/02/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.