Dolandırıcılık - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2016/9308 Esas 2016/9220 Karar Sayılı İlamı

23. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/9308
Karar No: 2016/9220
Karar Tarihi: 01.11.2016

Dolandırıcılık - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2016/9308 Esas 2016/9220 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, dolandırıcılık suçundan sanığa 1 yıl 8 ay hapis ve 275 TL adli para cezası ile hak yoksunluğu cezası verdi. Ancak, kararda bazı uyarlama hataları tespit edildiği için karar bozuldu. Kararda bahsedilen hatalar şunlardır: 1) Farklı kanun maddelerinin karıştırılıp yanlış uygulanması 2) Sanığa verilen cezanın ertelenip ertelenemeyeceği konusunun tartışılmaması 3) Uyarlama kararında önceki gider kalemlerine dair bilgilerin eksik verilmesi. Kararın bu sebeplerden dolayı bozulduğu ve 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi gereğince yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Kullanılan kanun maddeleri ise şunlardır: 765 sayılı TCK'nın 504/3 ve 59/2 maddeleri, 5237 sayılı TCK'nın 53 maddesi, ve 647 sayılı Kanun'un 6. maddesi.

23. Ceza Dairesi 2016/9308 E. , 2016/9220 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : 765 sayılı TCK"nın 504/3, 59/2 maddeleri uyarınca 1 yıl 8 ay hapis ve 275 TL adli para cezası, 5237 sayılı TCK"nın 53 maddesi gereğince hak yoksunluğu

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Bozma üzerine yapılan uyarlama yargılamasına, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; hükümlü müdafiinin ve katılan vekilinin yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
1-5252 sayılı Kanunun 9/3. maddesi uyarınca, suç tarihinde yürürlükte bulunan 765 sayılı Türk Ceza Kanunu ile sonradan yürürlüğe giren 5237 sayılı Kanun hükümleri olaya bütün halinde uygulanıp 765 sayılı TCK"nın hükümlü lehine olduğu belirlenmesine karşın, 765 sayılı Kanunda bulunmayıp ve fakat 5237 sayılı TCK"nın 53 maddesinde düzenlenen ve hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak uygulanan güvenlik tedbirlerine hükmedilerek karma uygulama yapılması,
2-Hükmedilen sonuç cezanın miktarı ve hükümlünün kayden sabıkasız olması karşısında, verilen cezanın 647 sayılı Kanunun 6. maddesi uyarınca ertelenip ertelenmeyeceğinin tartışılmaması,
3-Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 07/02/2006 gün ve 11/12 sayılı kararında da açıklandığı üzere; yeni hükmün kesinleşmesi üzerine önceki kararın infaza esas alınacak hüküm bölümü ortadan kalkıp geçerliliği sona ereceğinden önceki hükümdeki yargılama giderleri ve benzeri hususların infazda doğabilecek kuşku ve duraksamaları gidermek üzere uyarlama kararında da aynen gösterilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,

Bozmayı gerektirmiş, hükümlü müdafiinin ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun"un 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesi ile değişik 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 01/11/2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.