Yargıtay 6. Hukuk Dairesi 2021/2392 Esas 2022/1518 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : İzmir 3. Asliye Ticaret Mahkemesi

Yukarıda tarih ve numarası yazılı olan bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen kararın temyizen tetkiki davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu, gereği konuşulup düşünüldü.
- K A R A R -
Davacı vekili, güvenlik personeli hizmet alım ihalesi sonucu davalı idare ile sözleşme imzalanması sırasında müvekkilinin davalıya 27.06.2014 tarihli, 540.000,00 TL tutarlı kesin teminat mektubunu verdiğini, sözleşmeden kaynaklı tüm edimlerini yerine getirdiğini ileri sürerek, teminat mektubunun iadesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, hizmet alım süresince davacının işçileri tarafından açılan işçi alacakları davaları ile, müvekkili şirketin ödeme durumunda kalacağı tazminatlar olabileceğini, davaya konu teminat mektubunun, alacaklarını karşılayacağını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, taraflar arasında akdedilen sözleşme hükümlerine göre, teminatın geri verilmesi şartlarının oluştuğu, davacının bu işte çalıştırdığı işçilerin işçilik alacakları nedeniyle üst iş veren sıfatı ile davalı şirkete karşı dava açmış olmasının teminatın iade edilmesine engel oluşturmadığı, davalı şirketin söz konusu işçilere işçilik alacakları nedeni ile ödemede bulunması halinde bunu taraflar arasındaki sözleşme hükümlerine ve BK. hükümlerine göre rücu edebileceği gerekçesi ile davanın kabulüne karar verilmiştir.
İlk derece mahkemesi kararına karşı davalı vekilince istinaf kanun yoluna başvurulması üzerine, İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 17. Hukuk Dairesince taraflar arasındaki 385 güvenlik personeli hizmet alımına ilişkin 27/06/2014 tarihli sözleşmenin, Kesin Teminat Ve Ek Kesin Teminatın Geri Verilmesi başlıklı, 11.4.1 maddesindeki düzenlemeye, işçi alacaklarının davalı tarafından ödenmesi halinde rücu hakkı bulunması ve davalı/ yüklenici tarafından davacı tarafa verilen 05/10/2015 tarihli iş bitirme belgesine göre, mahkemenin teminat mektubunu iade etmesi yönünde davanın kabulüne karar vermesinde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava, teminat mektubunun iadesi istemine ilişkidir.
Eldeki davada taraflar arasındaki ilişkinin, hukuki niteliği “Hizmet temini (alım) sözleşmesi” olup, kendine has özellikleri olan bu sözleşme türü için teminat, sözleşmenin türüne ilişkin verilmiş olup; yüklenicinin bu sözleşme hükümlerine göre çalıştırdığı işçilere ödemelerini yapmayıp; bu işçilerin açacakları davalar sonucunda davalıdan talep edebileceği bedellerin de bu teminat kapsamında olduğunun kabulü gerekir. Bu durumda iş sahibi davalı, bu sözleşme kapsamında işçilere ödediği bedelleri teminattan alma hakkına sahip olacaktır.
Somut olayda, mahkemece her ne kadar yüklenicinin bu işten dolayı idareye herhangi bir borcunun bulunmadığı ve Sosyal Güvenlik Kurumundan alınan ilişiksiz belgesinin idareye verildiği gözetilerek teminatın iadesine karar verilmişse de dava dışı işçilerin davalı aleyhine açtıkları derdest davaların olduğunun anlaşılmasına göre davalının riski altında bulunduğu maddi zararın, talebe konu teminat mektubunun sağladığı güvence kapsamında kaldığı ve henüz teminatın iadesi koşulları oluşmadığından davanın reddine karar verilmesi gerekirken, yazılı gerekçelerle davanın kabulü ve istinaf başvurusunun esastan reddi kararı doğru olmamış, istinaf mahkemesi kararı kaldırılarak ilk derece mahkemesi kararının bozulması uygun görülmüştür.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 17. Hukuk Dairesinin 09.06.2020 tarih ve 2018/1353 Esas 2020/562 Karar sayılı kararın kaldırılarak ilk derece mahkemesi kararının davalı yararına BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz edene iadesine, HMK 373/1 maddesi gereğince dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine, 21.03.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.