MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Ankara 3. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 30/03/2017 tarih ve 2016/153 E- 2017/146 K. sayılı kararın davalı kurum vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi"nce verilen 28/06/2018 tarih ve 2018/90 E-2018/754 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi davalı kurum vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davacının 2015/54875 sayılı "şekil" marka tescil başvurusunun, TPMK YİDK."nın 2016-M-573 sayılı kararı ile 556 sayılı KHK."nın 7/1-a ve c bentleri uyarınca reddedildiğini, oysa davacının Ferrero Rocher markalı çikolatalı pralinleri ihtiva eden ürünleri uzun yıllar önce üretip piyasaya sürdüğünü, bu ürünlerinde orijinal ve kendine özgü ambalaj tasarımları kullandığını, tüketici gözünde yeknesak bir kullanım ile ayırt edicilik sağlamaya çalıştıklarını, bu itibarla ürünleri ile firma arasında bağlantı kurduklarını, ambalaj kompozisyonlarının özgün ve son derece ayırt edici olduğunu, ambalaj kompozisyonlarının şeffaf kutular içerisinde altın sarısı parlak kağıda sarılı ve altlarında volanlı kağıt zarflardan oluşan pralinlerden meydana geldiğini, bu yaratıcı ve özgün kompozisyonu dolayısıyla Oppack Ödülüne layık görüldüklerini, bu tür kompozisyonlarının davacı adına 2005/17042, 2002/20949, 2002/20947 sayı ile tescil edildiğini, davaya konu 10’lu ürün kompozisyonunun WIPO nezdinde uluslararası başvuruya konu edildiğini ve davacı tarafından yoğun kullanım nedeni ile 556 sayılı KHK."nın 7/son maddesi anlamında ayırt edici nitelik kazandığını ileri sürerek 2015-M-54875 sayılı TPMK YİDK kararının iptaline, 2015/54875 sıra nolu şekil markasının tesciline karar verilmesini istemiştir.
Davalı kurum vekili, kurum kararının usul ve yasaya uygun bulunduğunu savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, dava konusu şeklin bir teşebbüsün mal veya hizmetlerini bir başka teşebbüsün mal veya hizmetlerinden ayırt edebilecek işaretlerden olduğu, çizimle görüntülenebilen, baskı yoluyla yayınlanabilen ve çoğaltılabilen üç boyutlu bir marka olduğu, dava konusu başvuruyu teşkil eden şeklin ürünün ambalajına ait görsel olması ve kapsamındaki ürünlerin bizatihi kendisini tanımlayan bir yanı bulunmaması nazara alındığında üzerinde kullanılacağı malların cinsini, çeşidini, vasfını, kalitesini, miktarını, amacını ve diğer karakteristik özelliklerini gösterdiğinden söz edilemeyeceği gerekçesiyle davanın kabulü ile TPMK YİDK’nun 2016-M-573 sayılı kararının iptaline karar verilmiştir.
Kararı, davalı kurum vekili istinaf etmiştir.
Ankara Bölge Adliye Mahkemesince tüm dosya kapsamına göre, davalı kurum vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı, davalı kurum vekili temyiz etmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK"nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davalı kurum vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 8,50 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 02/10/2019 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.