Mahkeme : .... Bölge Adliye Mahkemesi .....Ceza Dairesi
Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma
Hüküm : Mahkûmiyet

Bölge Adliye Mahkemesi’nce verilen hüküm sanık ... ve sanıklar müdafiileri tarafından temyiz edilmekle, temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebeplerine göre dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
1-Sanık ... hakkındaki mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde:
Sanık müdafii 04.05.2017 tarihinde hükmü temyiz etmiş ise de, sanık ...’ın ceza infaz kurumu aracılığıyla gönderdiği 27.10.2017 tarihli dilekçesindeki "açık cezaevine çıkma zamanım geldiği için cezamın onaylanıp tarafıma gönderilmesini istiyorum" beyanının temyizden vazgeçme niteliğinde olduğu anlaşıldığından, sanık ... hakkındaki hükmün İNCELENMESİNE YER OLMADIĞINA,
2-Sanık ... hakkındaki mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde:
5271 sayılı CMK’nın 288.ve 294.maddelerinde yer alan düzenlemeler dikkate alınarak, CMK’nın 289.maddesinde sayılan kesin hukuka aykırılık halleri ile temyiz dilekçesinde; sanık müdafiinin; “sanıklar arasındaki telefon görüşmelerinin araç alım satımına ilişkin olduğunu, sadece telefon görüşmeleri gerekçe gösterilerek mahkumiyete karar verilmesinin usul ve yasaya aykırı olduğunu, sanığın suç kastının bulunmadığını, uyuşturucu maddenin ticari amaçla bulundurulduğuna ilişkin başkaca delil yoksa şahsi ihtiyaç ya da daha az miktarda uyuşturucu madde bulundurulmasının kullanma amacı taşıdığının kabul edilmesi gerektiğini, sanık hakkında TCK’nın 62.maddesinin uygulanmadığını, şüpheden sanık yararlanır ilkesi gereğince eksik incelemeye dayalı Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 5.Ceza Dairesi kararının hukuka aykırı olduğunu” belirtmesi karşısında, temyiz isteminin CMK’nın 294/2.maddesi kapsamında olduğu ve hükmün hukuki yönüne ilişkin olduğu belirlenerek anılan sebeplere yönelik olarak yapılan incelemede, sanık hakkında uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan kurulan hükme ilişkin Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 5.Ceza Dairesi’nin kararı hukuka uygun bulunduğundan, sanık ve müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz isteklerinin CMK’nın 302/1. maddesi uyarınca ESASTAN REDDİNE, 28.03.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.