Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/229 Esas 2019/3046 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/229
Karar No: 2019/3046
Karar Tarihi: 19.02.2019

Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/229 Esas 2019/3046 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir sanığın mala zarar verme suçundan adli para cezasına mahkumiyet hükmünün temyiz isteminin reddedilmesine, diğer bir sanığın hırsızlık suçundan mahkumiyet hükmünün ise infaz aşamasında hak yoksunlukları göz önünde bulundurularak uygulanmasına karar verdi. 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Yasa'nın 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2. madde gereği, doğrudan hükmolunan 3000 TL dahil adli para cezasının mahkumiyet hükmünün temyizi mümkün olmadı. Diğer yandan, hırsızlık suçu nedeniyle verilen hapis cezasına mahkum olan sanık, 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesi gereğince hak yoksunlukları ile karşı karşıya kalabilir. Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da bu konuda önemli bir rol oynamaktadır.

2. Ceza Dairesi 2019/229 E. , 2019/3046 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1. Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde,
14.04.2011 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Yasa"nın 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3000 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükmünün temyizi mümkün olmadığından temyiz isteminin 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
2. Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde,
5237 sayılı TCK"nin 53/1. maddesine göre, anılan madde ve fıkrada belirtilen hakları kullanmaktan yoksun bırakılmanın, kasten işlenmiş bir suçtan dolayı verilen hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olması karşısında, 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Bozma üzerine yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 19.02.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.