Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2018/12943 Esas 2019/5477 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/12943
Karar No: 2019/5477
Karar Tarihi: 04.03.2019

Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2018/12943 Esas 2019/5477 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında hırsızlık suçu sebebiyle verilen mahkumiyet kararı temyiz edilmiştir. Sanığın daha önceki mahkumiyetinin tehdit suçuyla ilgili olduğu ve tehdit suçunun uzlaşma kapsamına alındığı ortaya çıkınca, farklı kanunların uygulanması durumunda failin lehine olan kanunun uygulanması gerektiği belirtilmiştir. Uzlaştırma işlemleri yerine getirildikten sonra sanığın hukuki durumu yeniden değerlendirilerek TCK'nın 58. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağı infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği ifade edilmiştir. Temyiz itirazı reddedilmiş ve hükmün onanması kararlaştırılmıştır. Kanun maddeleri ise şu şekildedir:
- 5237 sayılı TCK'nın 106/1. maddesi (tehdit suçunun tanımı)
- 5237 sayılı TCK'nın 7/2. maddesi (farklı kanunların uygulanması durumunda lehine olan kanunun uygulanması ilkesi)
- 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 34. maddesi (5271 sayılı CMK'nın 253. maddesine eklenen alt bendler arasında yer alan tehdit suçunun uzlaşma kapsamına alınması)
- 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 35. maddesi (253. maddesinde belirtilen esas ve usule göre uzlaştırma işlemleri yapılması gerektiği)

13. Ceza Dairesi 2018/12943 E. , 2019/5477 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanık hakkında tekerrüre esas alınan Kilis Sulh Ceza Mahkemesi"nin 2013/380 Esas ve 2013/699 Karar sayılı ilamındaki mahkumiyetin, 5237 sayılı TCK"nın 106/1. maddesinde düzenlenen tehdit suçuna ilişkin olması ve hükümden sonra 02/12/2016 tarihinde 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine eklenen alt bendler arasında yer alan ve 5237 sayılı TCK"nın 106. maddesinde tanımı yapılan tehdit suçunun uzlaşma kapsamına alındığının anlaşılması karşısında; 5237 sayılı TCK"nın 7/2. maddesi uyarınca; ""Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur."" hükmü de gözetilerek 6763 sayılı Kanunun 35. maddesi ile değişik CMK"nın 254. maddesi uyarınca aynı kanunun 253. maddesinde belirtilen esas ve usûle göre uzlaştırma işlemleri yerine getirildikten sonra sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilip hakkında bahsedilen ilamın esas alınarak TCK"nın 58. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağı hususu infaz aşamasında gözetilmesi olanaklı kabul edilerek bozma sebebi yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; sanığın temyiz itirazı yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 04.03.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.