Hırsızlık - k onut dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2016/12811 Esas 2019/3041 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/12811
Karar No: 2019/3041
Karar Tarihi: 19.02.2019

Hırsızlık - k onut dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2016/12811 Esas 2019/3041 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme 2. Ceza Dairesi'nin verdiği kararın detaylarına göre, sanık hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçlarından mahkum edilmiştir. Sanık 6 Mart 2013 tarihinde mahkum edilmiş, fakat bunun tebliği 9 Nisan 2013 tarihinde olmuştur. Sanık, hükmü temyiz etmek için başvuru yapmıştır fakat süresi geçmiştir. Daha sonra Daire, bu temyiz başvurusunu reddetmiştir. Sanık daha sonra tutanaklarda tebliğ işleminin geçerli olmadığını ileri sürmüştür. Mahkeme, kanun yararına bozma yöntemine başvurulabileceği için dosyayı değerlendirmeden iade etmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 5237 Sayılı Türk Ceza Kanunu
* Madde 142 - Hırsızlık
* Madde 145 - Konut Dokunulmazlığını Bozma
* Madde 152 - Mala Zarar Verme

2. Ceza Dairesi 2016/12811 E. , 2019/3041 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, k onut dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanık ...’ın yokluğunda verilen 06.03.2013 tarihli mahkûmiyet kararının 09.04.2013 tarihinde tebliği üzerine sanığın 06.09.2013 tarihli dilekçe ile hükmü temyiz ettiği, mahkemece 12.09.2013 tarihli ek kararla temyiz isteminin süreden reddine karar verildiği, 16.09.2013 tarihinde cezaevinde tebliğ edilen bu kararı sanığın 7 günlük süreden sonra temyiz etmesi nedeniyle Dairemizin 30.10.2014 tarihli ve 2014/31861 E., 25127 K. sayılı ilamı ile ek karara yönelik temyiz isteminin reddine karar verilmekle sadece temyiz isteminin süresinde olmadığının belirlendiği, 06.09.2013 tarihli temyiz isteminin süresinde olup olmadığının değerlendirilmediği, ancak sanığın 06.09.2013 tarihli isteminin “ Sanığa gönderilen gerekçeli kararın 09.04.2013 tarihinde "muhatabın muvakkaten işe gittiği ve aynı konutta oturduğunu beyan eden ehil ve reşit kendi isteği üzerine teyzesi..."e tebliğ edildi" şeklinde şerh verilerek tebliğ işlemi yapılmış ise de, bilahare kolluk tarafından düzenlenen 22.07.2014 tarihli tutanakla tebliğ tarihinde aynı konutta daimi olarak ikamet etmediklerinin tespit edilmesi nedeniyle tebliğ işleminin geçerli kabul edilmemesi gerektiği, bu durumda mahkemenin 12.09.2013 tarihli temyiz isteminin reddine dair kararına yönelik kanun yararına bozma yoluna başvurulabileceği hususu mahallinde değerlendirilmek üzere dosyanın incelenmeksizin İADESİNE, 19.02.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.