MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, k onut dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanık ...’ın yokluğunda verilen 06.03.2013 tarihli mahkûmiyet kararının 09.04.2013 tarihinde tebliği üzerine sanığın 06.09.2013 tarihli dilekçe ile hükmü temyiz ettiği, mahkemece 12.09.2013 tarihli ek kararla temyiz isteminin süreden reddine karar verildiği, 16.09.2013 tarihinde cezaevinde tebliğ edilen bu kararı sanığın 7 günlük süreden sonra temyiz etmesi nedeniyle Dairemizin 30.10.2014 tarihli ve 2014/31861 E., 25127 K. sayılı ilamı ile ek karara yönelik temyiz isteminin reddine karar verilmekle sadece temyiz isteminin süresinde olmadığının belirlendiği, 06.09.2013 tarihli temyiz isteminin süresinde olup olmadığının değerlendirilmediği, ancak sanığın 06.09.2013 tarihli isteminin “ Sanığa gönderilen gerekçeli kararın 09.04.2013 tarihinde "muhatabın muvakkaten işe gittiği ve aynı konutta oturduğunu beyan eden ehil ve reşit kendi isteği üzerine teyzesi..."e tebliğ edildi" şeklinde şerh verilerek tebliğ işlemi yapılmış ise de, bilahare kolluk tarafından düzenlenen 22.07.2014 tarihli tutanakla tebliğ tarihinde aynı konutta daimi olarak ikamet etmediklerinin tespit edilmesi nedeniyle tebliğ işleminin geçerli kabul edilmemesi gerektiği, bu durumda mahkemenin 12.09.2013 tarihli temyiz isteminin reddine dair kararına yönelik kanun yararına bozma yoluna başvurulabileceği hususu mahallinde değerlendirilmek üzere dosyanın incelenmeksizin İADESİNE, 19.02.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.