MAHKEMESİ : İstanbul Anadolu 6. İş Mahkemesi
TARİHİ : 27/12/2012
NUMARASI : 2011/527-2012/1104

Hüküm süresi içinde taraflar avukatları tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, işletme müdür yardımcısı olarak çalıştığını, iş sözleşmesinin haksız şekilde işverence feshedildiğini ileri sürerek kıdem ve ihbar tazminatı ile izin, genel tatil, hafta tatil alacağını ve haftanın 6 günü 07.30- 20/22 arası çalıştığını belirterek fazla çalışma alacağını istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının fabrika müdürü sıfatı ile işveren vekili olarak çalıştığını, üst düzey yetkili olması sebebi ile istediği zamanlarda çalışmaya geldiğini, fazla çalışma alacağına hak kazanmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davacı ve davalı temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davacının tüm davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut olayda davacının fabrika müdürü olarak çalıştığı tanık beyanları ve dosya kapsamına göre şüphesizdir. Görev yaptığı pozisyon itibari ile görevini yaparken kendisinin üstünde kendini denetleyen bir amirin bulunmadığı anlaşıldığından üst düzey yönetici durumundadır. Çalışma saatlerini ayarlayabilecek konumda ve çalışma zamanlarının belirlenmesi bakımından insiyatif sahibidir. Görevinin gereği gibi yerine getirilmesi noktasında kendisinin belirlediği çalışma saatleri sebebiyle fazla çalışma ücreti talep edemeyeceğinin kabul edilmesi gerekir. Mahkemece bu yön gözetilmeden fazla çalışma alacağının reddi yerine kabulüne karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 07.05.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.