MAHKEMESİ :TÜKETİCİ MAHKEMESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA


Taraflar arasında görülen davada İstanbul 9. Tüketici Mahkemesince bozmaya uyularak verilen 15/02/2018 tarih ve 2017/561-2018/85 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesinin davalı ING Bank A.Ş, fer’i müdahil ve ihbar olunan vekilleri tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davacının, Yurtbank’a 16.11.1999 tarihinde vadeli hesap açtırarak 11.782,00 TL yatırdığını, bankaya el konulması sonrasında yatırmış olduğu parasının ödenmediğini, off-shore hesaplarında gözüken paraların Kıbrıs"a gitmediğini ve Yurtbank hesaplarında kaldığını, holding bünyesindeki şirketlere kredi olarak dağıtıldığını, Kıbrıs"ta da Yurt Security Off-Shore Ltd. isimli bankanın faaliyetinin bulunmadığının anlaşıldığını, davacının yanıltıldığını, Yurtbank A.Ş. aracılığı ile off-shore hesabı açtıran kişilerin banka vasıta kılınmak suretiyle dolandırdıklarını ileri sürerek 11.782,00 TL"nin davalıdan tahsilini istemiştir.
Davalı banka vekili, ...’nin borcu üstlendiğini, husumetin kendilerine yöneltilemeyeceğini, alacağın zamanaşımına uğradığını ve hak düşürücü sürelerin geçtiğini savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Fer"i müdahil ve ihbar olunan vekilleri, ayrı ayrı davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece bozma ilamına uyularak yapılan yargılamada iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre,... ve Yurtbank A.Ş"nin diğer bir kısım neticelerinin Yurtbank A.Ş. aracılığı ile off-shore hesabı açtıran 4.204 kişiyi bankayı vasıta kılmak suretiyle dolandırdıkları ve bu suretle topladıkları paraların Balkaner Holding bünyesindeki şirketlere ucuz kredi olarak aktarıldığı, böylece Yurtbank A.Ş"nin yöneticileri tarafından davacı ve onun durumundaki off-shore hesabı açtıranların iradelerinin fesada uğratıldığı gerekçesiyle davanın kabulüne 11.782,00 TL"nin 16/11/1999 tarihinden itibaren 3095 sayılı Yasa"nın 2/2 maddesi gereğince değişen oranlarda avans faizi ile birlikte davalı bankadan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, davalı ING Bank, fer’i müdahil ve ihbar olunan vekilleri temyiz etmiştir.
1- Bir davada kararı temyiz etme hakkı, yalnız taraflara veya hüküm ile kendisine mükellefiyet yüklenen veya bir hakkı ihlal edilen kimseye veyahut kanunun açıkça belirttiği mercilere aittir. Temyiz isteminde bulunan Ordu Yardımlaşma Kurumu davada ihbar olunan konumunda olup, karar başlığında davalı olarak gösterilmemiş, aleyhine de hüküm kurulmamıştır. O halde, ihbar olunan Ordu Yardımlaşma Kurumu vekilinin kararı temyiz etmekte hukuki yararları bulunmadığından temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davalı ING Bank A.Ş. ve fer’i müdahil ... vekillerinin temyiz istemlerine gelince, dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı ING Bank A.Ş. ve fer’i müdahil ... vekillerinin aşağıdaki bent dışında kalan sair temyiz itirazları yerinde değildir.
3-Davaya konu uyuşmazlık, gerek 6762 sayılı Kanun’un 4 ve 21/2. maddeleri ve gerekse de 6102 sayılı Kanun’un 4. ve 19. maddeleri açısından ticari iş niteliğinde ise de, 3095 sayılı Yasa’nın 2/3. maddesinde, arada sözleşme olmasa bile, ticari işlerde temerrüt faizinin, TCMB"nin kısa vadeli krediler için öngördüğü reeskont faiz oranı olduğu belirtilmiş iken 15.12.1999 tarih ve 4489 sayılı Yasa ile 3095 sayılı Yasa’da yapılan değişiklik ile, 01/01/2000 tarihinden itibaren ticari işlerde uygulanacak temerrüt faiz oranı, TCMB"nin kısa vadeli avans işlemlerine uyguladığı faiz oranı olarak değiştirilmiştir. Bu durumda, davalıdan tahsili gereken meblağa 16/11/1999 tarihinden 01/01/2000 tarihine kadar reeskont oranında temerrüt faizi, bu tarihten sonra ise avans işlemlerine uygulanan faiz oranında temerrüt faizi işletilmesine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde faize hükmedilmesi doğru olmamıştır.
Bu durumda, yerel mahkeme kararının davalı ING Bank A.Ş. ve fer’i müdahil ... yararına bozulması gerekiyor ise de, anılan yanlışlığın düzeltilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, HUMK 438/7. madde uyarınca yerel mahkeme kararının aşağıda gösterilen şekilde düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle ihbar olunan ... vekilinin temyiz isteminin REDDİNE, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı ING Bank A.Ş. vekilinin ve fer"i müdahil ... vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (3) numaralı bentlerde açıklanan nedenlerle davalı ING Bank A.Ş. ve fer’i müdahil ... vekillerinin temyiz isteminin kabulü ile yerel mahkeme kararı hüküm bölümünün 1. bendinde yer alan “ ...16/11/1999 tarihinden itibaren 3095 sayılı Yasa 2/2 mad. gereğince değişen oranlarda avans faizi ile...” ibaresinin hükümden çıkarılarak, yerine “...16/11/1999 tarihinden 01/01/2000 tarihine kadar reeskont faiz oranı, 01/01/2000 tarihinden itibaren avans faiz oranı ile...” ibaresinin eklenmesine, hükmün bu şekliyle davalı ING Bank A.Ş. ve fer’i müdahil ... yararına DÜZELTİLEREK ONANMASINA, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz eden davalı ING Bank A.Ş."ye iadesine, 02/10/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.