.....

Taraflar arasındaki itirazın iptali davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- K A R A R -
Davacı vekili, taraflar arasındaki 31.03.2010 tarihli arsa payı karşılığı inşaat sözleşmesi gereği davalı yüklenicinin inşaatı süresi içerisinde teslim etmemesi üzerine gecikme cezasının tahsili için başlatılan icra takibine davalının itiraz ettiğini ileri sürerek, davalının vaki itirazının iptaline ve %20"den az olmamak üzere icra inkar tazminatına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma, bilirkişi raporları ve tüm dosya kapsamından; davalının, yapı ruhsatının alındığı 16.08.2010 tarihinden itibaren yirmi aylık süre içerisinde yapı kullanma izin belgesini almadığı, gecikmenin davalı yüklenciden kaynaklı olduğu gerekçesiyle, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava, arsa payı karşılığı inşaat sözleşmesi gereği inşaatın geç tesliminden kaynaklı kira tazminatının tahsili için başlatılan icra takibinde itirazın iptali istemine ilişkindir.
Her ne kadar inşaat süresinde tamamlanmadığı taktirde arsa sahibi kira tazminatı talep edebilir ise de, taşınmazın kiraya verilmesi, kullanılmaya başlanılması ve satılması hallerinde kira tazminatı talebinde bulunulamayacaktır.
Taraflar arasındaki 31.03.2010 tarihli sözleşmenin 7. maddesi, cezai şart düzenlemesi olmayıp, inşaatın tesliminde gecikme olması halinde yüklenicinin ödemeyi taahhüt ettiği kira tazminatını içermektedir. Bu nedenle, yukarıda açıklanan hususların gerçekleşmesi halinde arsa sahibi kira tazminatı isteyemeyecektir.
Somut olayda; davacı arsa sahibinin sözleşme gereği kendisine isabet eden 2 nolu bağımsız bölüme ilişkin 18.08.2012 tarihinde su aboneliği tesis edildiği, yine davacının 2012 ve 2013 yılları arasında kira geliri elde ettiğine yönelik gelir vergisi beyannamesi verdiği ve bu haliyle davacıya isabet eden bağımsız bölümün 2012 yılında davacıya fiilen teslim edilerek kiraya verildiği sabittir.
Bu durumda mahkemece, davacının icra takibinde 16.04.2012 – 16.10.2013 tarihleri için alacak talep etmesi ve 2012 yılında taşınmazın davacı yanca kiraya verilmesi hususu birlikte değerlendirilerek davanın reddine karar verilmesi gerekirken, sözleşmenin 7. maddesindeki düzenlemenin cezai şart düzenlemesi olduğundan bahisle yanılgılı gerekçe ile karar verilmesi hatalı olmuş, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün davalı yararına BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 04.04.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.