Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2018/4487 Esas 2020/1341 Karar Sayılı İlamı

11. Hukuk Dairesi
Esas No: 2018/4487
Karar No: 2020/1341
Karar Tarihi: 13.02.2020

Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2018/4487 Esas 2020/1341 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalı banka, müvekkil şirketin 200.000 TL tutarındaki parasını zimmetinde tuttuğunu iddia eden davacı vekili tarafından dava edildi. Mahkeme, davayı reddetmiş ve Daire de bu kararı onamıştır. Davacı vekili, karar düzeltme istemiş ancak isteği reddedilmiştir. Kararda HUMK 440 ve 442 maddelerine atıfta bulunulmuştur.
HUMK 440: Karar düzeltme istemi, mahkemece verilmiş kesin hükümlere karşı ancak bu maddede yazılı sebeplerle yapılabilir.
HUMK 442: Karar düzeltme talebi reddedildiği takdirde, bu talebi uygun görmediği takdirde gereğine başvurmakta tereddüt etmekle yükümlü olan hâkim hakkında sonuçta verilecek kararı değiştirici, kaldırıcı ya da tamamlayıcı nedenlerin önemini göz önünde tutarak ayrıca takdir yetkisi kullanılarak, bu nedenler ve bunların kararın düzeltmeyle ne şekilde ortadan kaldırılacağı yönündeki gerekçesiyle kararını açıklar.

11. Hukuk Dairesi 2018/4487 E. , 2020/1341 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Ankara 9. Asliye Ticaret Mahkemesi"nce verilen 29/02/2016 gün ve 2015/764 - 2016/126 sayılı kararı onayan Daire"nin 22/03/2018 gün ve 2016/8416 - 2018/2213 sayılı kararı aleyhinde ihbar olunan davacı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin gıda alanında süpermarket işletmeciliği faaliyetinde bulunan bir şirket olduğunu, davalı bankanın Gimat/Ankara Şubesi aracılığı ile nakit toplama hizmeti kapsamında 23/09/2011 tarihinde ... numaralı Vakıfbank Konteynır Toplama/Teslimat Makbuzu ile davalının görevli ekibine 402.600,00 TL parayı müvekkili şirket hesabına yatırmak üzere teslim ettiğini, bu paranın bankaya ulaştığında yapılan kontrolünde miktarının 402.570,00 TL olarak sayıldığını ve bu şekilde tahsilat makbuzu düzenlendiğini, paranın tamamının davacı şirket hesabına yatırılması gerekirken yalnızca 202.570,00 TL"sinin hesaba yatırıldığını, kalan 200.000,00 TL"nin ise banka zimmetinde kaldığını, müvekkili şirketin bu paranın da hesabına geçmesi konusunda davalı bankadan talepte bulunmasına rağmen davacının hesabına geçmediğini ileri sürerek, davalı zimmetinde kalan 200.000,00 TL"nin 23/09/2011 tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, uyulan bozma ilamı ve dosya kapsamına göre; davanın reddine dair verilen kararın davacı vekilince temyizi üzerine karar Dairemizce onanmıştır.
Davacı vekili, bu kez karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Dosyadaki yazılara, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davacı vekilinin HUMK 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirisini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK 442. maddesi gereğince REDDİNE, aşağıda yazılı bakiye 38,50 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 477,45 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyen davacıdan alınarak Hazine"ye gelir kaydedilmesine, 13/02/2020 tarihinde oyçokluğuyla karar verildi.

MUHALEFET ŞERHİ

Onama ilamına ekli Karşı Oy"da yer alan gerekçelerle, karar düzeltme isteminin kabulü ile onama hükmünün kaldırılarak mahkeme kararının bozulması gerektiği düşüncesinde olduğumuzdan Daire çoğunluğunun karar düzeltme isteminin reddine dair görüşlere katılmıyoruz.