Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Tefecilik yapma
Hüküm : Beraat

Dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
TCK"nın 241. maddesinde tanımlanan tefecilik suçunun oluşabilmesi için kazanç elde etmek amacıyla başkasına ödünç para verilmesinin gerektiği, Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 12/05/2015 gün ve 2014/4-655 Esas, 2015/152 Karar sayılı kararında da açıklandığı üzere kişiler arasında doğmuş bir alacak borç ilişkisine dayanmayan kazanç elde etme amaçlı ödünç para verme eylemlerinin tefecilik suçu kapsamında bulunduğu nazara alındığında, müşteki ...’ın sanıktan 6000 TL’ye hayvan satın aldığı ve karşılığında 6000 TL bedelli senedi imzalayıp sanığa verdiği, borcunu ödemesine rağmen sanığın senedi iade etmediği, faiziyle birlikte 15.000 TL istediği ve 6000 TL üzerinden icraya verdiği iddia edilen olayda, sanık ile müşteki arasında alım-satıma dayalı alacak borç ilişkisi mevcut olup faiz karşılığı ödünç para verilmesinin söz konusu olmadığı, sanığın üzerine atılı tefecilik suçunun yasal unsurları oluşmadığı anlaşılmakla, tebliğnamedeki bozma isteyen görüşe iştirak edilmemiştir.
Delilleri takdir ve gerekçesi gösterilmek suretiyle verilen beraat hükmü usul ve kanuna uygun olduğundan yerinde görülmeyen Hazine vekilinin temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 13/10/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.