Defter ve belgeleri ibraz etmeme - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/3599 Esas 2019/3733 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/3599
Karar No: 2019/3733
Karar Tarihi: 10.04.2019

Defter ve belgeleri ibraz etmeme - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/3599 Esas 2019/3733 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın 2007 yılına ait defter ve belgeleri ibraz etmediği iddiasıyla açılan kamu davasında, sanığın savunması mücbir sebep oluşturmadığı anlaşıldığından defter ve belgeleri ibraz etmeme suçunun sübuta erdiği belirtilmiştir. Mahkeme, hukuki geçerliliği olmadığı gerekçesiyle tebligatın dairede yapılmasındaki istisna maddesini dikkate almamış ve sanığın beraatına karar vermiştir. Ancak mahkeme kararı, kanuna aykırı olduğu gerekçesiyle bozulmuştur. Kanun maddesi olarak Vergi Usul Kanunu’nun 139. maddesi ve CMUK’nin 321. maddesi belirtilmiştir. Vergi Usul Kanunu’nun 139. maddesi, vergi inceleme elemanlarının tebligatla çağırdıkları defter ve belgelerin ibraz edilmemesi durumunda, çalındığı/bulunamadığı iddiası dışında usulüne uygun tebligat aranmayacağını belirtmektedir. CMUK’nin 321. maddesi ise bozma kararı veren mahkemenin hüküm yerine getirilmesini sağlama yükümlülüğünü düzenlemektedir.

11. Ceza Dairesi 2016/3599 E. , 2019/3733 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Defter ve belgeleri ibraz etmeme
HÜKÜM : Beraat

Sanık hakkında 2007 takvim yılına ait defter ve belgelerini yapılan tebligata rağmen süresi içerisinde ibraz etmediği iddiasıyla açılan kamu davasında; ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 23.11.1999 tarihli 1999/11-273 Esas ve 1999/288 Karar sayılı kararında da açıklandığı üzere, defter ve belgelerin çalındığı-kaybolduğu-bulunamadığı ileri sürülerek ibrazından kaçınılması halinde, VUK"nin 139. maddesinde yazılı hususlarla usulüne uygun tebligatın aranmayacağı cihetle; sanığın 2007 takvim yılına ait sahte olduğu tespit edilen 3 faturayı aramalarına rağmen ibraz edemediğinin vergi inceleme elemanına ve sanık müdafiince de mahkemeye beyan edilmesi ve dosya arasında mevcut 17/08/2012 tarihli "TUTANAK" başlıklı ve sanığın imza ve kaşesine ait belgenin 14. maddesinde incelemenin mükellefin iş yerinin müsait olmaması ve mükellefin isteği ile müdürlükte yapıldığının belirtilmesi karşısında, sanığın savunmasının yasanın öngördüğü anlamda mücbir sebep oluşturmadığı anlaşıldığından, defter ve belgeleri ibraz etmeme suçunun sübuta erdiği gözetilmeden “..; 213 sayılı yasanın 139/2 maddesinde incelemenin dairede yapılmasına imkan veren istisnalardan birinin varlığı önceden belirlenmeden defter ve belgelerin ibrazı için yapılan 01.06.2012 tarihli tebligatın hukuki geçerliliğinin bulunmadığı ” şeklindeki yerinde olmayan gerekçe ile yazılı şekilde beraat hükmü kurulması,
Yasaya aykırı, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 10/04/2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.