Mahkemesi :Havza Asliye Hukuk(İş) Mahkemesi
Tarihi :29.11.2013
No :2010/275-2013/477


Davacı Kurum, Mahkemenin 2003/181 Esas ve birleşen 2006/53 Esas sayılı dava dosyaları ile; trafik iş kazası sonucu ölen sigortalının hak sahiplerine bağlanan gelirlerden oluşan sosyal sigorta yardımlarını 506 sayılı Yasanın 26.maddesi uyarınca tazminine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece, uyulan bozma ilamı uyarınca davanın kabulüne karar verilmiştir.
Mahkemenin 2003/181 Esas ve birleşen 2006/53 Esas sayılı dava dosyalarına ilişkin hükmün, davacı Kurum ile davalılardan V.. M.. avukatları ve sürücü M.. S.. tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Mahkeminin 2003/181 Esas ve birleşen 2006/53 Esas sayılı rücu istemine ilişkin olarak yapılan temyiz incelemesi ile;
Dosyadaki yazılara, toplanan delillere ve hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre, hükmü temyiz eden tarafların sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
15.05.1999 tarihli trafik iş kazası nedeniyle ölen sigortalının hak sahiplerine bağlanan gelirler nedeniyle uğranılan kurum zararının, 506 sayılı Yasanın 26.maddesi uyarınca davalı sürücü M.. S.. , aracın Zorunlu Mali Mesuliyet Sigorta Poliçesini tanzim eden davalı Sigorta Şirketi ile işveren Milli Gençlik Vakfının Ankara 25.Asliye Hukuk Mahkemesinin 03.06.2004 tarih ve 189/232 sayılı kararı ile dağıtılması ve malvarlığının V.. M..ne devredilmiş olması nedeniyle davalı V.. M..’nden tahsili istemine ilişkin rücu davasında; Mahkemece, uyulan bozma ilamı sonrası alınan 10.01.2011 ve 13.12.2011 günlü kusur raporlarıyla davalı sürücü kazanın oluşumunda bu sefer %100 kusurlu bulunmak suretiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Mahkemenin hükmü eksik inceleme ve araştırmaya dayalıdır.
Mahkemenin ilk hükmüne esas 24.01.2006 günlü kusur raporuyla, davalı sürücü M.. S..’nın trafik kural ve şartlarına uymayarak hatalı sollama yapması nedeniyle %30, davalı V.. M..ne devredilen işveren Vakfın ise; çalışanı davalı sürücüyü yeterli şekilde dinlenmeden ve yorgunluğunu göz önüne almadan gece tekrar yola çıkmasına müsaade etmiş olması nedeniyle %70 kusurlu olduğu öngörülmüş; Dairemizin 05.11.2009 günlü bozma ilamı sonrası alınan 10.01.2011 ve 13.12.2011 günlü kusur raporlarıyla ise, önceki kusur oranlarıyla tamamen çelişecek şekilde davalı sürücü %100 kusurlu bulunmuş ise de, yapılan bu kusur incelemeleri de yetersizdir.
Dosya içeriğine, bozma öncesi ve sonrası toplanan delillere göre; trafik iş kazasının meydana geldiği tarihten bir gün önce Ankara ilinden Samsun’a gelen davalı sürücü ile beraberindeki müteveffa Vakıf yetkilisinin, gecenin ilerleyen saatlerinde Otelde istirahata geçerek geceyi geçirmesini takiben, kaza günü olan 15.05.1999 günü sabah saatlerinden Ankara’ya hareket edilen gece 21.30 saatine kadar gün boyu düzenlenen etkinlik ve toplantılara katıldığı ve Ankara’ya hareketten kısa bir süre sonra da hatalı sollama (şerit tecavüzü) nedeniyle davaya konu trafik iş kazasının meydana geldiği anlaşılmaktadır.
Şu halde, davaya konu trafik iş kazasının oluşumunda baskın kusur davalı sürücü M.. S..’ya ait olmakla birlikte, yeterli şekilde dinlenmeden yola çıkmasına müsaade eden davalı işverene de az da olsa kusur verilmesi gerekecektir
Yukarıda açıklanan maddi ve hukuki olgular dikkate alınarak, davaya konu trafik iş kazasında, İşçi Sağlığı ve İş Güvenliği ile iş kazasının vuku bulduğu iş kolunda uzman bilirkişi heyetinden yeniden alınacak kusur raporu sonucuna göre karar verilmesi gerekirken, eksik araştırma ve inceleme ile yazılı şekilde karar tesisi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, hükmü temyiz eden davacı Kurum ile davalılardan V.. M.. avukatları ve M.. S.."nın bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ:Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istem halinde davalılardan V.. M.. ve sürücü M.. S.."ya iadesine, 11.06.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.