Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2015/33267 Esas 2019/5210 Karar Sayılı İlamı

9. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/33267
Karar No: 2019/5210
Karar Tarihi: 11.03.2019

Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2015/33267 Esas 2019/5210 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, radyoloji teknikeri olarak çalıştığı işyerinden haklı bir neden olmadan çıkarıldığını ve bazı alacaklarının ödenmediğini iddia ederek davalıdan kıdem tazminatı, fazla çalışma ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti ile şua izni alacağını talep etmiştir. Davalı ise davacının iş akdinin devamsızlık nedeniyle sona erdiğini ve haklarının ödendiğini savunmuştur. Yerel mahkeme, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanarak davanın kısmen kabulüne karar vermiştir.
Davalının temyiz itirazları yerinde değildir. Taraflar arasında davacının fazla çalışma ücretine hak kazanıp kazanmadığı uyuşmazlık konusudur. Radyoloji, Radyom ve Elektrikle Tedavi Müesseseleri Hakkında Nizamnamenin 21. maddesi gereği daimi olarak günde beş saatten fazla çalışılamaz. Ancak, 3153 sayılı Kanun’un 5947 sayılı Kanun ile değiştirilen 1. maddesi ise haftalık çalışma süresinin 35 saat olduğunu belirtmektedir.
Mahkeme hükme esas alınan bilirkişi raporunda, mevzuat hükümleri dikkate alınarak davacının fazla çalışma süresi belirlenmiştir. Mevzuat değişikliği nedeniyle 30.01.2010 tarihine kadar günde 5 saatten fazla ve Cumartesi yarım gün olmak üzere 2,5 saat çalışmayı aşan süreler için fazla çalış

9. Hukuk Dairesi 2015/33267 E. , 2019/5210 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin radyoloji teknikeri olarak çalıştığını, haklı bir neden olmaksızın işten çıkarıldığını, fazla çalışma ile ulusal bayram ve genel tatil ücretlerinin ödenmediğini, şua izninin kullandırılmadığını ileri sürerek, kıdem tazminatı, fazla çalışma ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti ile şua izni alacağının davalıdan tahsilini istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının iş akdinin devamsızlık nedeni ile sona erdiğini, haklarının ödendiğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında davacının fazla çalışma ücretine hak kazanıp kazanmadığı uyuşmazlık konusudur.
Dayanağı 3153 sayılı Radyoloji, Radyom ve Elektrikle Tedavi ve Diğer Fizyoterapi Müesseseleri Hakkında Kanun olan, Radyoloji, Radyom ve Elektrikle Tedavi Müesseseleri Hakkında Nizamnamenin 21. maddesinde “Röntgen ve radyom ile daimi olarak günde beş saatten fazla çalışılamaz. Röntgen muayenehanelerinde pazardan maada ayrıca bir gün daha öğleden sonra tatil yapılmalıdır.” şeklinde kurala yer verilmiştir.
3153 sayılı Kanun"a 5947 sayılı Kanun"la 30.01.2010 tarihinde yapılan değişiklikle getirilen Ek 1. madde “İyonlaştırıcı radyasyonla teşhis, tedavi veya araştırmanın yapıldığı yerler ile bu iş veya işlemlerde çalışan personelin haftalık çalışma süresi 35 saattir” hükmünü içermektedir.
Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda yukarıda belirtilen mevzuat hükümleri dikkate alınarak ve çalışma çizelgelerine göre davacının fazla çalışma süresi belirlenmiştir. Ancak mevzuat değişikliği nedeni ile 30.01.2010 tarihine kadar günde 5 saat ve Cumartesi yarım gün olmak üzere 2,5 saat çalışmayı aşan süreler için fazla çalışma ücreti hesaplanmalı, bu tarihten sonraki dönem için haftada 35 saati aşan çalışmalar fazla çalışma olarak kabul edilmelidir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 11.03.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.