Vergi Usul Kanununa Muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/6675 Esas 2019/3724 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/6675
Karar No: 2019/3724
Karar Tarihi: 10.04.2019

Vergi Usul Kanununa Muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/6675 Esas 2019/3724 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, 2008 yılında sahte fatura düzenlemek suçundan hüküm giymiştir. Ancak cezanın infazı tamamlanıncaya kadar bazı haklarından yoksun bırakılması gerektiğine dair kanun maddesi göz ardı edildiği için karar yeniden değerlendirilmelidir. Yargılama süreci hukuka uygun yapılmış ve sanığın suçlu olduğu kanıtlanmıştır. Mahkeme kararı ONANMIŞTIR. Kanun maddeleri: TCK 62, TCK 53.

11. Ceza Dairesi 2016/6675 E. , 2019/3724 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa Muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

Sanık hakkında 2008 takvim yılında sahte fatura düzenlemek suçundan tayin olunan 3 yıl 9 ay hapis cezasından, TCK"nin 62. maddesi gereğince 1/6 oranında indirim yapılırken "3 yıl 1 ay 15 gün" yerine, "3 yıl 1 ay"" hapis cezasına hükmolunmak suretiyle eksik ceza tayini, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış; ... sayılı TCK’nin 53. maddesi uygulamasında, aynı maddenin 1. fıkrasının (c) bendinde yer alan alt soy dışındaki diğer haklardan, cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılması gerektiğinin gözetilmemesi isabetsizliği, Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarihli 2014/140 esas ve 2015/85 karar sayılı iptal hükmü ile birlikte infaz aşamasında yeniden değerlendirilmesi mümkün görülmüştür.
Yargılama sürecindeki işlemlerin hukuka uygun olarak yapıldığı, iddia ve savunmada ileri sürülen görüşler ile delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışılarak değerlendirildiği, vicdanî kanının deliller ve dosyadaki bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, fiillerin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, fiillere uyan suç tipi ile yaptırımın doğru biçimde belirlenip uygulandığı, kurulan hükümlerde eleştiri dışında bir aykırılık bulunmadığı anlaşılmış; sanık müdafilerinin temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan, hükümlerin ONANMASINA, 10.04.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.