Tehdit - 6136 sayılı Kanuna muhalefet etme - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2016/7497 Esas 2018/5714 Karar Sayılı İlamı

6. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/7497
Karar No: 2018/5714
Karar Tarihi: 20.09.2018

Tehdit - 6136 sayılı Kanuna muhalefet etme - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2016/7497 Esas 2018/5714 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme kararı, sanıkların hukuki bir ilişkiye dayanan alacaklarını silahla tehdit ettikleri suçundan yargılandıklarını ve yerel mahkeme tarafından mahkum edildiklerini belirtiyor. Ancak Yargıtay 4. Ceza Dairesi, yargılama yetkisinin üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesine ait olduğunu ve dosyanın bu nedenle görevsizlik kararıyla Ağır Ceza Mahkemesine gönderilmesi gerektiğini söylüyor. Bu nedenle yerel mahkeme hükmü BOZULUYOR.
Kararda geçen kanun maddeleri ise şöyle:
- Tehdit suçu: Ceza Kanunu'nun 106. maddesi
- 6136 sayılı Kanuna muhalefet suçu: 6136 sayılı Kanun'un 23. maddesi
- Görevsizlik kararı: Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 26. maddesi
- Kazanılmış hak: Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 223. maddesi
- Kararın tarihi: Yargıtay Kanunu'nun 325. maddesi

6. Ceza Dairesi 2016/7497 E. , 2018/5714 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, 6136 sayılı Kanuna muhalefet etme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; Yargıtay 4.Ceza Dairesinin 23/11/2016 tarihli görevsizlik kararı ile Dairemize gönderilmekle, başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:

28/05/2012 tarihli iddianame anlatımına göre; sanıklar hakkında, bir hukukî ilişkiye dayanan alacağını tahsil amacıyla silahla tehdit suçundan cezalandırılması için kamu davası açıldığının anlaşılması karşısında; davaya bakma, delilleri değerlendirme ve takdir etme yetkisinin üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesine ait olduğu gözetilip görevsizlik kararı verilmesi gerekirken, yazılı biçimde yargılamaya devam edilerek hüküm kurulması,

Bozmayı gerektirmiş, müşteki sanıklar ..., ... ve ... savunmanlarının temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükmün açıklanan nedenle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK’nun 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hakkın korunmasına, 20/09/2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.