Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2020/3919 Esas 2021/8525 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/3919
Karar No: 2021/8525
Karar Tarihi: 06.12.2021

Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2020/3919 Esas 2021/8525 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, Cumhurbaşkanına hakaret suçundan dolayı tedbir alınması nedeniyle zarar gördüğünü belirterek tazminat talep etti. Yerel mahkeme 450 TL maddi, 750 TL manevi tazminatı kabul ederek ödenmesine karar verdi. Kabul edilen tazminat miktarı temyiz sınırının altında kalmıştır. Bu nedenle karar kesinleşti ve davalı vekilinin temyiz istemi reddedildi.
Kanun Maddeleri:
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 142. maddesi
- 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 362. maddesi'nin 1/a bendi
- 6763 sayılı Kanun'un 42. maddesi

12. Ceza Dairesi 2020/3919 E. , 2021/8525 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Tazminat talebinin dayanağı olan ... Cumhuriyet Başsavcılığının 2015/8512 Soruşturma ve 2015/5934 Karar sayılı sayılı ceza dosyası kapsamında, davacının Cumhurbaşkanına hakaret suçundan 21/03/2015 tarihinde saat 14:40"ta yakalandığı ve 19:00"da serbest bırakıldığı, yapılan souşturma sonunda kovuşturmaya yer olmadığına dair karar verildiği, yakalanma itibariyle yürürlükte bulunan 5271 sayılı CMK"nın 142. maddesinde öngörülen süre içinde yetkili ve görevli mahkemeye davanın açıldığı ve kanunda öngörülen yasal şartların oluştuğu anlaşılmakla;
Davacının 450,00 TL maddi, 20.000,00 TL manevi tazminatın olay tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile ödenmesi talebine ilişkin söz konusu davada, yerel mahkemece 450,00 TL maddi, 750,00 TL manevi tazminatın tutuklama tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan alınarak davacıya ödenmesine karar verildiği anlaşılmakla;
Karar tarihi itibariyle temyiz kesinlik sınırının 2.080,00 TL olduğu ve kabul edilen tazminat miktarının 1.200,00 TL olması nedeniyle hükmün davalı açısından kesin oluğu anlaşılmakla;
6100 sayılı HMK’nın 24.11.2016 tarih ve 6763 sayılı Kanunun 42. maddesi ile değişik 362. maddesinin 1/a bendinde yer alan temyiz sınırı ve kabul edilen tazminat miktarına göre hükmün kesin olması nedeniyle, davalı vekilinin temyiz isteminin CMK"nın 298. maddesi gereğince REDDİNE, 06/12/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.