MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tehdit
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Soruşturma evresindeki anlatımlardan olaya ilişkin görgüye dayalı bilgisi olduğu anlaşılan tanık... ile katılan ... vekilinin mahkemeye bildirdiği tanıklar usulünce duruşmaya çağrılarak tehdit sırasında sanığın elinde bıçak olup olmadığı ve olayın oluş şekline ilişkin dinlenilmeden veya hukuki dayanağı gösterilip dinlenilmelerine gerek bulunmadığına dair bir karar da verilmeden, tanık ...’in soruşturma evresinde verdiği ifadesi de duruşmada okunmayarak, CMK"nın 206/2, 211/1-c maddelerine aykırı davranılması,
2-Tehdit suçundan dolayı somut (maddi) bir zarar oluşmaması ve mağdurun uğradığı manevi zararın da hükmün açıklanmasının geri bırakılmasının uygulanmasına engel teşkil etmemesi karşısında, CMK’nın 231/6. maddesindeki koşullar değerlendirilerek hükmün açıklanmasının geri bırakılıp bırakılmayacağı hususunda bir karar verilmesi yerine “zararın giderilmediği, şikayetin devam ediyor olması” biçimindeki kanuni olmayan gerekçeyle karar verilmesi,
3-Kabule göre de;
a)Kısa süreli hapis cezası ertelenen sanık hakkında, TCK"nın 53/4. maddesi uyarınca aynı maddenin birinci fıkrasındaki hak yoksunluklarına karar verilemeyeceğinin gözetilmemesi,
b)Hapis cezası ertelenmesine karşın, TCK’nın 51. maddesinin 3. fıkrası uyarınca denetim süresinin gösterilmemesi,
Kanuna aykırı ve sanık ...’in temyiz nedenleri ile tebliğnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden HÜKMÜN BOZULMASINA, “karşı temyiz olmadığından yeniden hüküm kurulurken 1412 sayılı CMUK’nın 326/son maddesinin gözetilmesine” yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 17/02/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.