Danıştay 4. Daire 2018/7248 Esas 2021/6043 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2018/7248
Karar No : 2021/6043

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : ... Vergi Dairesi Başkanlığı
(... Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. ...
KARŞI TARAF (DAVACI) : ...

İSTEMİN KONUSU : ... Vergi Mahkemesinin ... tarih ve E:..., K:... sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına, vergiden muaf esnaftan yapmış olduğu hurda metal alımlarını sahte faturalar ile belgelendirdiğinden bahisle düzenlenen vergi inceleme raporuna istinaden, 2009/1-3 dönemi için re'sen tarh edilen gelir (stopaj) vergisi ve bir kat kesilen vergi ziyaı cezası ile 213 sayılı Kanunun 353/1 maddesi uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezasının kaldırılması istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Danıştay bozma kararı üzerine Vergi Mahkemesinin temyize konu kararıyla; Mahkemelerinin önceki kararının özel usulsüzlük cezasına ilişkin kısmı onanarak kesinleştiğinden, bu aşamadan uyuşmazlığın cezalı tarhiyata ilişkin olduğu, davacıya fatura düzenleyen Avcılar Vergi Dairesi mükellefi ... Metal İnşaat Nakliyat Ticaret Pazarlama Limited Şirketi hakkında düzenlenen vergi tekniği raporunda yer alan tespitlerin, anılan mükellef tarafından düzenlenen faturaların sahte olduğunu kanıtlamaya yeterli olmadığı anlaşıldığından, davacının vergiden muaf esnaftan hurda metal aldığı ve tevkifat yapmadığı yolundaki iddianın da temelsiz kaldığı, dolayısıyla dava konusu cezalı tarhiyatta hukuka uyarlık bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Dava konusu işlemlerin yasal ve yerinde olduğu, temyize konu kararın bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.

TETKİK HÂKİMİ : ...
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Vergi Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 3/B maddesinde, vergilendirmede vergiyi doğuran olay ve bu olaya ilişkin muamelelerin gerçek mahiyetinin esas olduğu, vergiyi doğuran olay ve bu olaya ilişkin muamelelerin gerçek mahiyetinin yemin hariç her türlü delille ispatlanabileceği, vergiyi doğuran olayla ilgisi tabii ve açık bulunmayan şahit ifadesinin ispatlama vasıtası olarak kullanılamayacağı, iktisadi, ticari ve teknik icaplara uymayan veya olayın özelliğine göre normal ve mutad olmayan bir durumun iddia olunması halinde ispat külfetinin bunu iddia eden tarafa ait olacağı hükme bağlanmış, 227. maddesinde, üçüncü şahıslarla olan münasebet ve muamelelere ait kayıtların tevsikinin mecburi olduğuna vurgu yapılmış, 229. maddesinde ise fatura; "satılan emtia veya yapılan iş karşılığında müşterinin borçlandığı meblağı göstermek üzere emtiayı satan veya işi yapan tüccar tarafından müşteriye verilen ticari vesika" şeklinde tarif edilmiştir. 193 sayılı Gelir Vergisi Kanunu'nun vergi tevkifatı başlığı altında düzenlenen 94. maddesinin 13. fıkrasında ise, esnaf muaflığından yararlananlara mal ve hizmet alımları karşılığında yapılan ödemelerden hurda mal alımları için %2 tevkifat yapılacağı belirtilmiştir.
Bilindiği üzere hurda emtiası, ya bu emtianın ticaretini yapan tüccardan ya da vergiden muaf esnaftan alınabilmektedir. Buna göre, davacı şirketçe kayıtlarına alınan faturaları düzenleyen şahıs ya da şirketler hakkında davalı idare tarafından düzenlediği belirtilen vergi tekniği raporlarındaki tespitlerden, bunların düzenlediği ve sahte olduğu varsayılan faturaların gerçekten yapılan hurda teslimine dayandığının kabulü mümkün olmadığı gibi, söz konusu hurda tesliminin sahteci olduğu tespit olunanlarca kendisine yapıldığını kanıtlayamayan yükümlü şirket adına aynı faturalarda gösterilen bedelin, o şahıs ya da şirketlere ödendiğinin kabulü olanaksızdır.
Faturanın emtia teslimini gerçekleştirmeyen firmalarca düzenlenmesi durumunda, kayıtlara geçen hurdanın belgesiz emtia teslim eden kişi ya da şirketlerden alınıp, gerçekte faaliyeti olmayan şirketlerden temin edilen faturalarla da belgelendirilmesi olasıdır.
Şu halde, faturasız alınan hurda emtiasının, emtia ticareti yapmaksızın fatura düzenleyen mükelleflerce tanzimli faturalar ile belgelendirilmediğini ispat edemeyen davacının, bu alışlarını vergiden muaf esnaftan yaptığının kabulü de hukuka va hakkaniyete aykırı olmayacaktır.
Dosyanın incelenmesinden; davacının 2009 yılı hesap ve işlemlerinin incelenmesi neticesinde vergi inceleme raporu düzenlendiği, bu rapor uyarınca, davacının vergiden muaf esnaftan yapılan hurda alımlarını sahte faturalar ile belgelendirmek suretiyle bu alımlar nedeniyle yapılması gereken vergi tevkifatını yapmadığından ve gider pusulası düzenlemediğinden bahisle, sahte olduğu belirtilen faturaların içeriği toplam tutar esas alınarak davacı adına 2009/1-3 dönemine ilişkin vergi ziyaı cezalı gelir (stopaj) vergisinin re'sen tarh edildiği anlaşılmaktadır.
Davacının fatura aldığı Avcılar Vergi Dairesi mükellefi ... Metal İnşaat Nakliyat Ticaret Pazarlama Limited Şirketi hakkında düzenlenen ... tarih ve ... sayılı Vergi Tekniği Raporu'nda; 01/08/2008 tarihinden itibaren krom, manganez, tungsten v.b. demir dışı metallerden yapılan ürünlerin imalatı işi ile iştigal etmek üzere faaliyete başladığı, 31/12/2012 tarihi itibari ile mükellefiyetinin re'sen terkin ettirildiği, 08/08/2008 tarihinde işe başlama beyanı üzerine yapılan yoklamada, iş yeri büyüklüğünün 20 m² olduğu, çalışan işçisinin olmadığı, işyerinin büro olarak kullanıldığı, faaliyet konusunun hurda metal toptan alım satımı olduğunun beyan edildiği, tespit tarihinde fiilen faaliyetinin olmadığı, demirbaş olarak muhtelif büro mobilyalarının olduğu, 22/08/2008 tarihinde depo açılışına ilişkin olarak yapılan yoklamada, depo açılış tarihinin 11/08/2008 olduğu, işyerinin etrafı saçla çevirili arsa üzerinde bürolu dükkan olduğu, aylık 250,00 TL kira ödemesi olduğu, tespit tarihinde ücretli çalışanı bulunmadığı, hurda metallerin toplanması amacı ile depo açılışı yapıldığının beyan edildiği, demirbaş olarak muhtelif büro mobilyaları, 1 bilgisayar ve 1 adet telefon bulunduğu, 26/03/2009 tarihinde yapılan yoklamada, adresten ayrıldığı, adreste mükellef adına herhangi bir faaliyetin olmadığı, işyerinin kapalı olduğu, 05/05/2009 tarihinde yapılan yoklamada, mükellef kurumun ortaklarının adreslerinde bulunamadığı, mahalle muhtarlığı kayıtlarının tetkikinde ikamet adreslerini naklettiklerinin tespit edildiği, 14/05/2009 tarihinde adres nakline ilişkin yapılan tespitte, işe başlama tarihinin 01/01/2009 olduğu, şubesinin bulunduğu, depo açılış tarihinin 11/08/2008 olduğu, işyerinin etrafı saçla çevirili arsa üzerinde bürolu dükkan olduğu, işyerinde 3 kişinin çalıştığı, demirbaş olarak muhtelif büro mobilyaları bulunduğu, satmaya hazır emtia tutarının 7.000,00 TL civarında olduğu, 17/06/2009 tarihinde yapılan yoklamada, mükellef şirketin ortağının adresi ikametgah olarak kullandığı, mükellef şirketin dairenin bir odasını büro olarak kullandığı, 01/01/2009 tarihinden itibaren şirket merkezi olarak kullanıldığı, şubesinin bulunduğu, iki işçi çalıştırıldığının beyan edildiği, 06/10/2010 tarihinde nakil-işe başlama tespitine yönelik olarak yapılan yoklamada, işe başlama tarihinin 30/09/2010 olduğu, işyeri büyüklüğünün 150 m2 olduğu ve ambar depo v.s. nin bulunmadığı, mükellefin işe başlamadan evvel tekstil ve hurda alım satımı işi ile iştigal ettiği, işyerinde işçinin olmadığı, mükellefin bu adrese nakil olarak taşındığı, pamuk, örme kumaş ve iplik toptan alım satımı, pazarlanması faaliyetinde bulundukları, üretici firma olmadıkları, işyerinde 3 masa, koltuklar ve rafların bulunduğu, işyerinde emtianın bulunmadığı, aktifte kayıtlı araçlarının bulunmadığı, çalıştıkları banka şubesi olmadığı beyanında bulunulduğu, 03/06/2011 tarihinde yapılan tespitte, işyerinin 150 m² olduğu, bunun haricinde depo, ardiye ve şubesinin olmadığı, çalışan sayısının 4 olduğu, fason kumaş imalatı yaptırılarak satışının yapıldığı, demirbaş olarak 1 koltuk takımı ve ofis takımı, 1 toplantı masası, 13 sandalye, 2 masa, 1 yazıcı, 1 faks ve muhtelif ofis malzemeleri ile teşhir edilen kumaş parçalarının bulunduğu, 11/11/2011 tarihinde yapılan yoklamada, mükellefin bu adreste toptan kumaş ticareti faaliyetine devam ettiği, işyerinde 6 işçinin çalıştığı, işyerinin 100 m², kirasının 1.500,00 TL olduğu, başka adreste şu be ya da deposunun bulunmadığı, demirbaş olarak 1 oturma grubu, 1 ofis takımı, 1 bilgisayar, 10 sandalye, 3 masa, 1 yazıcı, ve numune olarak birkaç kumaş parçası bulunduğu, 23/02/2012 tarihinde yapılan yoklamada, mükellefin ilgili adreste faaliyet göstermediği ve yaklaşık 1 sene önce işyerini kapattığının çevre esnafça beyan edildiği, işyerinin kapalı olduğu, 23/03/2012 tarihinde yapılan tespite göre, ilgili sokakta numara 18'in bulunmadığı, 16 ve 20 numaralarının olduğu, ilgili adreste mükellef kurum ortağının tanınmadığı, 28/03/2012 tarihinde yapılan yoklamada, ilgili adrese müteakip tarihlerde gidilmesine rağmen kapısının kapalı olduğu, mükellefin yaklaşık bir sene önce işyerini kapattığının çevrede yapılan soruşturma neticesinde öğrenildiği, işyerinin tabela unvanının ... Tekstil olduğu, 29/03/2012 tarihinde mükellef şirketin ortağı nezdinde yapılan yoklamada, bu adresinde adı geçen kişinin ikamet adresi olduğu, 21/10/2009 tarihi itibari ile mükellef şirketteki faaliyetlerini sonlandırdığı, hisselerini abisine devrettiği, abisinin de daha sonra hisselerini devrettiği, mükellef şirketin faaliyeti bakımından herhangi bir bilgisi olmadığını beyan ettiği, 02/04/2012 tarihinde yapılan yoklamada, mükellef şirketin ortağının bu adreste ikamet ettiği, ancak aylardır eve gelmediği, kendisinde bilgi alınamadığı, şirketle alakalı bilgilerinin olmadığının yengesi tarafından beyan edildiği, mükellef şirketin ortaklarından ...’un kendisi ve ortağı olduğu 4 şirket hakkında sahte belge düzenleme tespiti ile vergi tekniği raporu düzenlendiği, şirket defter ve belgelerin ibrazı için şirket müdürünün tespit edilen adreslerine çıkarılan yazıların şahsın ilgili adreslerde tanınmadığından kendisine tebliğ edilemediği, 23/02/2012 tarihinden itibaren mükellef kurum ile şirketin müdür ve ortaklarına ulaşılamadığı, yüksek matrahlı beyannameler verilmesine rağmen cüz’i miktarlarda ödenecek vergi çıktığı, raporun tanzim tarihi itibariyle toplam 108.676,18 TL ödenmesi gereken vergi aslı borcu bulunduğu, mükellef şirketin beyan ettiği katma değer vergisi matrahlarının, 2008 yılında 5.556.861,57 TL, 2009 yılında 9.765.791,88 TL, 2010 yılında 388.997,50 TL olduğu, aynı dönemlerde karşı firmaların vermiş olduğu BA formları ile mükelleften, 2008 yılında 6.050.474,00 TL, 2009 yılında 9.962.035,00 TL, 2010 yılında ise 442.021,00 TL bedelli mal alımı beyan ettikleri, bu karşılaştırmadan anlaşılacağı üzere mükellef şirketin 2008 yılında 493.612,43 TL, 2009 yılında 186.243,12 TL, 2010 yılında 53.023,50 TL’lik satışını beyan dışı bıraktığı, mükellefin 2008 yılında mal alımında bulunduğu 7 mükelleften 5’i, 2009 yılında mal aldığı 10 mükelleften 8’i ve 2010 yılında ise 5 mükelleften 2’si hakkında sahte belge düzenlemekten dolayı vergi tekniği raporu tanzim edildiği, yoklama tutanaklarında en fazla 6 kişinin çalıştığı tespit edildiği halde mükellef şirket adına verilen muhtasar beyannamelerinde en fazla 12 kişinin çalıştığının beyan edildiği, bu kadar yüksek tutarlı beyanlara rağmen 2009 yılı bilançosunda “Bankalar” hesabının hiç kullanılmadığı, yine 2009 yılı bilançosunda “Tesis Makine ve Cihazlar” hesabının “Demirbaşlar” hesabının ve “Taşıtlar” hesabının hiç kullanılmadığı tespitlerine yer verilmiştir.
Yukarıda belirtilen tespitlerin bir bütün halinde değerlendirilmesinden, söz konusu mükellefin yüksek matrahlı beyannameler vermesine rağmen cüz’i miktarlarda ödenecek vergileri çıktığı, mal alımı yapılan firmalar hakkında olumsuz tespitlere yer verildiği, belirtilen ciroları yapacak ticari kapasite ve organizasyonunun (şube, işçi, mal ve hizmet alımı vb.) bulunmadığı dikkate alındığında, anılan mükellef tarafından ilgili dönemlerde düzenlenen söz konusu faturaların gerçek bir mal teslimi veya hizmet ifasına dayanmadığı sonucuna ulaşılmıştır.
Bu durumda, davacının kullandığı faturaların sahte veya muhteviyatı itibarıyla yanıltıcı olduğunun tespiti halinde, bu faturaların vergiden muaf esnafla yapılan alışverişin gizlenmesi maksadıyla kullanıldığının da kabulü gerekeceğinden, dava konusu cezalı tarhiyatta hukuka aykırılık, aksi yönde verilen Vergi Mahkemesi kararında hukuka uyarlık bulunmamaktadır.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin kabulüne,
2. Temyize konu ... Vergi Mahkemesinin ... tarih ve E:.., K:... sayılı kararının BOZULMASINA,
3. Yeniden bir karar verilmek üzere dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine,
4. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen onbeş (15) gün içinde kararın düzeltilmesi yolu açık olmak üzere, 02/11/2021 tarihinde oyçokluğuyla karar verildi.

(X) KARŞI OY :
Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, temyize konu mahkeme kararının bozulmasını sağlayacak nitelikte bulunmadığından, temyiz isteminin reddi gerektiği görüşüyle Dairemiz kararına katılmıyorum.