Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2020/3456 Esas 2020/7484 Karar Sayılı İlamı

17. Hukuk Dairesi
Esas No: 2020/3456
Karar No: 2020/7484
Karar Tarihi: 23.11.2020

Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2020/3456 Esas 2020/7484 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Dava, davalı idarenin rögardaki pis suların yağış ile geri teperek müvekkiline sigortalı daireye sirayet etmesi sonucu sigortalısına ödenen hasar bedelinin davalıdan tahsilini talep etmesi üzerine açılmıştır. Mahkeme, benimsenen bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kabulüne karar vererek 2.463,00 TL maddi tazminata hükmetmiştir. Temyiz eden davalı, kesin nitelikteki karar nedeniyle reddedilmiştir. 6100 sayılı Yasa tarafından geçici 3/2 maddesi delaletiyle 1086 sayılı HUMK 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 1.1.2020 tarihinden itibaren 3.922,00 TL’ye çıkarılmıştır.
Detaylı kanun maddeleri:
- 6100 sayılı HMK geçici 3/2 maddesi, kesinlik sınırının belirlenmesi için referans verir.
- 1086 sayılı Türk Medeni Kanunu (TMK) Hukuk Muhakemeleri Usulü Hakkında Kanun'un 427. maddesi, kesinlik sınırının belirlendiği kanun maddesidir. 1.1.2020 tarihinden itibaren bu sınır 3.922,00 TL olarak belirlenmiştir.

17. Hukuk Dairesi 2020/3456 E. , 2020/7484 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Genel Müdürlüğü (İSKİ)

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacı vekili, 16/06/2014 tarihinde davalı idareye ait rögardaki pis suların yağış ile geri teperek müvekkiline sigortalı daireye sirayet etmesi sonucu sigortalısına ödenen 2.463,00 TL hasar bedelinin 07/07/2014 ödeme tarihinden işleyecek yasal faizi ile davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece; Dairemizin ilgili bozma ilamına uyulmasına karar verilerek toplanan deliller ve benimsenen bilirkişi raporuna göre, davanın kabulü ile; 2.463,00 TL"nin sigortalıya ödeme tarihi olan 07.07.2014 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiş; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
6100 sayılı HMK geçici 3/2 maddesi delaletiyle 1086 sayılı HUMK 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 1.1.2020 tarihinden itibaren 3.922,00 TL’ye çıkarılmıştır.
Mahkemece 2.463,00 TL maddi tazminata hükmedilmiştir. Temyize konu karar anılan yasanın yürürlüğünden sonra verildiğinden temyiz eden davalı bakımından kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1.6.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebilir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz dilekçesinin hükmün kesin olması nedeniyle REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine 23/11/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.