Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun basit cinsel istismarı - kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2015/9887 Esas 2019/12253 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/9887
Karar No: 2019/12253
Karar Tarihi: 07.11.2019

Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun basit cinsel istismarı - kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2015/9887 Esas 2019/12253 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, çocuğun basit cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından sanığı suçlu buldu. Sanık, iddia ve savunma ile tüm delillerin tam olarak değerlendirildiği, hükmedilen cezaların kanuni sınırlar içinde olduğu gerekçeleriyle temyiz talebini reddederek hükümlerin onayını kararlaştırdı. Kanun maddeleri ise 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi ve Anayasa Mahkemesi'nin 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararıdır.

14. Ceza Dairesi 2015/9887 E. , 2019/12253 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun basit cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Çocuğun basit cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Hükümlerden sonra 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi ile ilgili olarak 24.11.2015 tarihli, 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamıyla verilen iptal kararının infaz aşamasında nazara alınması mümkün görülmüştür.
Muhakeme safahatını yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; sanığa isnat edilen suçların sanık tarafından işlendiğinin belirlendiği, iddia ve savunma ile tüm delillerin temyiz incelemesine olanak verecek şekilde eksiksiz olarak kararda gösterildiği, hükmedilen cezaların nevi ve miktarları itibarıyla kanuni sınırlar içinde tayin edildiği anlaşılmakla, sanık müdafisinin yerinde görülmeyen temyiz talebinin reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 07.11.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.