Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2020/3220 Esas 2020/7482 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi


Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

- K A R A R -

Davacı vekili, müvekkil şirketin akaryakıt servis istasyonları poliçesi ile sigortalı tesisi besleyen trafonun voltaj darbesi alarak patlaması sonucu yüksek gerilime maruz kalan akaryakıt istasyonunda bulunan elektronik cihazların kısa devre yaparak hasara uğradığını, davalının sorumlu olduğunu beyanla, müvekkilinin sigortalısına ödediği 3.300,00 TL hasar tazminatının 01/03/2011 tarihinden işleyecek avans faizi ile davalıdan rücuen tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, Dairemizin ilgili bozma ilamına uyulmasına karar verilerek toplanan deliller ve benimsenen bilirkişi raporuna göre; davanın kısmen kabulü ile 2.475,00 TL rücu alacağının 01/03/2011 tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmiş; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
6100 sayılı HMK geçici 3/2 maddesi delaletiyle 1086 sayılı HUMK 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 1.1.2020 tarihinden itibaren 3.922,00 TL’ye çıkarılmıştır.
Mahkemece 2.475,00 TL maddi tazminata hükmedilmiştir. Temyize konu karar anılan yasanın yürürlüğünden sonra verildiğinden temyiz eden davalı bakımından kesin
niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1.6.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebilir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz dilekçesinin hükmün kesin olması nedeniyle REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine 23.11.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.