MAHKEMESİ : Ankara 7. İş Mahkemesi
TARİHİ : 21/05/2013
NUMARASI : 2011/850-2013/460

Hüküm süresi içinde davalı M.. B.. avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; müvekkilinin asıl işveren olan M.. B..na ait işyerinde değişen alt işverenle bağlı olarak çalıştığını, iş sözleşmesinin işverence haksız feshedildiğini ileri sürerek kıdem ve ihbar tazminatları ile bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalılar davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı M.. B.. vekili kanuni süresi içerisinde temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-İşyeri devrinin iş ilişkisine etkileri ile işçilik alacaklarından sorumluluk bakımından taraflar arasında uyuşmazlık söz konusudur.
İşyeri devrinin esasları ve sonuçları 4857 sayılı İş Kanunu"nun 6. maddesinde düzenlenmiştir. Sözü edilen hükümde, işyerinin veya bir bölümünün devrinde devir tarihinde mevcut olan iş sözleşmelerinin bütün hak ve borçlarıyla devralan işverene geçeceği öngörülmüştür.Feshe bağlı haklardan olan izin ücretlerinden son işveren sorumlu olup, devralan son alt işveren işçinin hak kazandığı yıllık izin ücret alacağının tamamından sorumludur.
Somut olayda; davalı A...... Servis Otom. T.... Gıda Sağlık Hiz. San. Tic. Ltd. Şti. işyerini devralan son alt işveren konumundadır. Bu durumda davalı alt işverenin hüküm altına alınan yıllık izin ücret alacağının tamamından sorumlu tutulması gerekirken, sorumluluğunun sadece kendisine bağlı gerçekleşen çalışma dönemi ile sınırlandırılması eksik incelemeye dayalı ve isabetsizdir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, 06.05.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.