Hırsızlık - konut dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2018/11125 Esas 2019/5429 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/11125
Karar No: 2019/5429
Karar Tarihi: 01.04.2019

Hırsızlık - konut dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2018/11125 Esas 2019/5429 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından sanığın mahkum olmasına karar verdi. Ancak, kararda bazı hatalar bulunduğu ve bu nedenle bozulmasına karar verildiği belirtildi. Hatalar şu şekildedir:
1) Suç tarihinin yanlış yazılması.
2) Sanığın tekerrüre esas başka bir sabıkası olmadığı halde, daha önce verilmiş bir hükümün tekerrür olarak kabul edilmesi.
3) Bazı cezaların yanlış uygulanması.
Kanun maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi: Hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği belirtilmiştir.
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 232/2-c maddesi: Kararda hata bulunması halinde düzeltilmesi gerektiği belirtilmiştir.
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 50. maddesi: Kısa süreli hapis cezalarının uygulanması gerektiği belirtilmiştir.
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 58/3. maddesi: Tekerrüre düşen suçlarda öngörülen cezaların artırılması gerektiği belirtilmiştir.

13. Ceza Dairesi 2018/11125 E. , 2019/5429 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi’nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçların sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Gerekçeli karar başlığında suç tarihinin "25/02/2013" yerine "24/02/2013" şeklinde yazılarak 5271 sayılı CMK"nın 232/2-c maddesine muhalefet edilmesi,
2-Adli sicil kaydı uyarınca tekerrüre esas başkaca sabıkası da bulunmayan sanık hakkında mahkemece koşulları oluşmadığı halde suç tarihinden sonra kesinleşen Çanakkale 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 20.11.2013 kesinleşme tarihli 2012/14 Esas, 2013/577 Karar sayılı ilamı esas alınarak tekerrür hükümlerinin uygulanması,
3-Kabule göre de;
a.Sanığın suç tarihi itibariyle sabıkasız olduğu, ancak mahkemece her üç suç için tekerrüre esas ilamı bulunduğundan bahisle başkaca şartlar da usulünce değerlendirilmeden sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına ve hapis cezanın ertelenmesine yer olmadığına karar verilmesi,
b.Konut dokunulmazlığını ihlal etme suçu için hükmolunan netice hapis cezası kısa süreli hapis cezası olduğu halde mahkemece kısa süreli olmadığından bahisle 5237 sayılı TCK’nun 50. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi,
c.Sanığın tekerrüre esas sabıkası bulunmadığı halde sırf bu gerekçeye dayanılarak mahkumiyetine konu "mala zarar verme" suçunda mükerrir olduğundan bahisle 5237 sayılı TCK.nun 58/3. maddesi uyarınca atılı suça öngörülen seçenek cezalardan hapis cezasının tercih edilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ve o yer Cumhuriyet Savcısının temyiz istemi bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 01.04.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.