Tehdit - hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2017/1104 Esas 2019/3994 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/1104
Karar No: 2019/3994
Karar Tarihi: 27.02.2019

Tehdit - hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2017/1104 Esas 2019/3994 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir kişinin tehdit ve hakaret suçlarını işlediği gerekçesiyle mahkum edildiğini belirtiyor. Temyiz başvurusu sonucunda, tehdit suçuna ilişkin cezanın temyiz edilemez olduğu anlaşıldı. Hakaret suçuna ilişkin hüküm ise temyiz isteğinin reddedilmesinin ardından incelendi. Bu süreçte ileri sürülen tüm iddia ve savunmalar uygun bir şekilde tartışılmış ve mahkumiyetin dayanağı olan kanıtlar zikredilmiştir. Hüküm, sanığın eyleminin kanuna uygun olarak nitelendirildiği ve mahkumiyetiyle sonuçlandığı sonucuna varmıştır. Ancak, hükümde infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde adli para cezasının hapse çevrileceğine karar verilmesi kanuna aykırı olup, hükmün ilgili kısmı çıkarılarak onanmıştır.
Kanun Maddeleri:
- 5320 sayılı Kanunun 8/1 maddesi
- 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddesi
- 5275 sayılı Kanunun 106/3 maddesi
- 28/06/2014 tarih 6545 sayılı Kanunun 81. maddesi

18. Ceza Dairesi 2017/1104 E. , 2019/3994 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, hakaret
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü;
1- Tehdit suçuna ilişkin kararda öngörülen cezanın nitelik ve niceliğine göre, verildiği tarih itibariyle hükmün temyiz edilemez olduğu anlaşıldığından, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri uyarınca sanık ...’ün tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ İSTEĞİNİN REDDİNE,
2- Hakaret suçundan kurulan hükmün temyizinde ise,
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede,
Sanığa yükletilen hakaret eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı;
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak;
28/06/2014 tarih 6545 sayılı Kanunun 81. maddesi ile değişik 5275 sayılı Kanunun 106/3 maddesi gözetilmeden, hükümde infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde, ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş ve sanık ...’ün temyiz iddiaları yerinde ise de, bu aykırılık yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte olduğundan, temyiz edilen karardan, tebliğnameye uygun olarak “ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğine” ilişkin bölüm çıkarılmak suretiyle HÜKMÜN DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 27/02/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.