Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2018/12745 Esas 2019/5417 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/12745
Karar No: 2019/5417
Karar Tarihi: 02.04.2019

Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2018/12745 Esas 2019/5417 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın hırsızlık suçundan mahkumiyetine karar verdi. Ancak, sanık hakkında mala zarar verme suçundan tayin edilen adli para cezasına ilişkin hüküm, temyiz edilemeyeceği için reddedildi. İddianamede sanık hakkında uygulanan kanun maddesi ile mahkemece uygulanan kanun maddesi farklı olduğu için karar bozuldu. Ayrıca, müştekinin katılma talebi hakkında karar verilmesi gerektiği belirtildi. Kanun maddeleri:
- 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi
- 5320 sayılı Kanun'a eklenen ek 2. madde
- 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi
- 5237 sayılı TCK'nın 39. maddesi
- 5271 sayılı CMK'nın 226/1. maddesi

13. Ceza Dairesi 2018/12745 E. , 2019/5417 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I-Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükmün incelenmesinde,
14/04/2011 tarihinde yayınlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000 TL"ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olup, sanık hakkında mala zarar verme suçundan dolayı tayin edilen 2.000 TL adli para cezasına ilişkin hükmün, cezanın türü ve miktarı itibariyle temyizi mümkün bulunmadığından, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi gereğince sanığın temyiz itirazının tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
II-Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükmün incelenmesinde,
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-İddianamede sanık hakkında hırsızlık suçundan 5237 sayılı TCK"nın 39. maddesinin uygulanmasının istendiği halde mahkemece sanığa 5271 sayılı CMK"nın 226/1. maddesi uyarınca ek savunma hakkı verilmeden asli fail sıfatıyla uygulama yapılması,
2-Katılan sıfatını alabilecek şekilde suçtan doğrudan zarar görmüş bulunan müşteki ..."ın katılma talebi hakkında olumlu yada olumsuz bir karar verilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 02.04.2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.