Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2013/22026 Esas 2014/14252 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi

Dava, rücuan tazminat istemine ilişkindir.
Mahkemece, ilamında belirtilen gerekçelerle davanın reddine karar verilmiştir.
Hükmün, davacı kurum avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanunî gerektirici sebeplere ve özellikle, 5510 sayılı Yasanın, 01.10.2008 tarihi öncesinde gerçekleşen olaylardan kaynaklanan rücuan tazminat davalarında uygulanmasına olanak veren bir düzenleme bulunmadığı gözetildiğinde davanın yasal dayanağının 506 sayılı Yasanın 26. maddesi olması, anılan maddenin kusur sorumluluğuna dayanmakta olup, davalı tarafın Kurumun rücu alacağından kusurları oranında sorumlu bulunması göz önüne alındığında, Mahkemece, hukuki nitelendirmede hataya düşülerek davanın yasal dayanağının 5510 sayılı Yasanın 39. maddesi olarak gösterilmesi isabetsiz ise de; iş bu davada hükme dayanak kılınan kusur raporunun oluşa uygun bulunması ve davalı tarafın kusurunun bulunmadığının bildirilmesi karşısında, anılan yanlışlığın sonuca etkili bulunmamasına göre, yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, 10.06.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.