MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı
HÜKÜM : Reşit olmayanla cinsel ilişki suçundan mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Oluşa uygun kabule göre sanığın, on yedi yaşındaki mağdure ile cebir tehdit olmaksızın cinsel ilişkiye girmesi eyleminin 5237 sayılı TCK"nın 104/1. maddesinde düzenlenen reşit olmayanla cinsel ilişki suçunu oluşturup soruşturma ve kovuşturmasının şikayete tabi bulunması ve soruşturma evresinde mağdurenin vekil huzurunda verdiği 01.09.2012 tarihli kolluk ifadesinde şikayetçi olmadığını beyan etmesi karşısında vaki şikayet yokluğu nedeniyle kamu davasının düşmesine karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde mahkumiyet hükmü kurulması,
Kabul ve uygulamaya göre de;
Sanık hakkında ceza tayin edilirken uygulanan kanun maddesinin TCK’nın 104/1 yerine 204/1 olarak yanlış yazılması,
Hükmedilen kısa süreli hapis cezası ertelenen sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 53/4. maddesi uyarınca aynı Kanunun 53/1. maddesinde belirtilen hak yoksunluklarına hükmedilemeyeceğinin gözetilmemesi,
Suç tarihi itibarıyla adli sicil kaydı bulunmayan, duruşma tutanaklarına göre olumsuz tutum ve davranışları da tespit edilemeyen sanık hakkında, 5271 sayılı CMK"nın 231/5. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılıp bırakılmayacağı hususunda aynı maddenin altıncı bendindeki koşulların gerçekleşip gerçekleşmediğinin gerekçeli hükümde tartışılıp değerlendirilerek anılan maddenin tatbiki konusunda karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, "mağdurenin şikayetçi olması gözönüne alınarak" şeklindeki kanuni ve yeterli olmayan gerekçeyle hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Kanuna aykırı, katılan mağdure vekili ile katılan ...’nin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 06.11.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.