Güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2018/4867 Esas 2020/2436 Karar Sayılı İlamı

15. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/4867
Karar No: 2020/2436
Karar Tarihi: 20.02.2020

Güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2018/4867 Esas 2020/2436 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, işyerinden 1500 TL değerinde 33 çuval hayvan yemi satın almaya karar vermiş, işyerinden aracına yükleyip ücretini ödemeden ayrılmıştır. Güveni kötüye kullanma suçuyla yargılanan sanığın üzerine atılı suçu işlediği sabit görülmüş ve mahkumiyeti kararlaştırılmıştır. Mahkeme kararı TCK'nın 155/1, 52/2-4, 53 ve 58. maddeleri uyarınca verilmiştir. TCK'nın 155/1 maddesi, güveni kötüye kullanma suçunu tanımlamaktadır. 52/2-4 maddeleri, failin kasten hileli davranarak başkasının malvarlığına zarar vermesini düzenlemektedir. 53. madde, hilenin tanımını yapmakta ve 58. madde de cezayı belirlemektedir.

15. Ceza Dairesi 2018/4867 E. , 2020/2436 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : TCK"nın 155/1, 52/2-4, 53, 58 maddeleri gereğince mahkumiyet

Güveni kötüye kullanma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın, olay tarihinde katılana ait iş yerine geldiği, iş yerinden 1500 TL değerinde 33 çuval hayvan yemini satın almaya karar verip aracına yüklediği; katılan diğer işleri ile ilgilenirken onun güveninden faydalanarak, ücretini ödemeden iş yerinden ayrıldığının iddia edildiği somut olayda, dosya kapsamında toplanan delillere göre taraflar arasında uzlaştırma yönünde verilen bozma sonucu uzlaştırma sağlanamadığı ve sanığın üzerine atılı suçu işlediğinin sabit olduğuna ilişkin mahkemenin kabul ve uygulamasında bir isabetsizlik görülmemiştir.
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın, yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 20/02/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.