MAHKEMESİ : İzmir 7. İş Mahkemesi
TARİHİ : 21/03/2013
NUMARASI : 2011/924-2013/179

Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, müvekkilinin 09.04.2010-15.12.2011 tarihleri arası davalı şirkette çalıştığını, iş sözleşmesini haklı sebeple feshettiğini, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla ücret, kıdem tazminatı, fazla mesai ücreti, ulusal bayram ve genel tatil çalışmasından doğan alacaklarının mevduata uygulanan en yüksek faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı, fazla çalışma ücretlerinin ödenmediği şeklindeki fesih gerekçesinin haksız olduğunu, fazla mesai yapılmadığını, davacının istifasına gerekçe yaratmaya çalıştığını, işyerinde 08.30-18.00 saatleri arasında bir saat kırkbeş dakika ara dinlenmesi ile çalışıldığını, davacının iddia ettiği çalışma saatlerinin olağan akışa ters olduğunu, davacının ücret alacağı olmadığını iddia ile davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, dava konusu ücret, kıdem tazminatı, fazla mesai ve genel tatil ücreti alacaklarının kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı davalı temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davacı işçinin fazla çalışma konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Mahkemece karara esas teşkil eden bilirkişi raporuna göre davacının haftada beş gün 08.30-21.00 saatleri arasında, 2,5 saat ara dinlenmesi ile, Cumartesi günleri ise, 08.30-13.00 saatleri arasında 1 saat ara dinlenmesi ile çalıştığı, bu şekilde haftada 18,5 saat fazla mesai yaptığının (08.30-21.00=12,5 saat - 2,5 saat = 10 saat x 6 gün = 60 saat, 08.30 - 13.00 = 4,5 saat - 1 saat = 3,5 saat, 60 saat + 3,5 saat = 63,5 saat - 45 saat = 18,5saat) hesaplandığı anlaşılmaktadır. Bilirkişi tarafından davacının haftada beş gün 08.30-21.00 saatleri arasında, 2,5 saat ara dinlenmesi ile çalıştığı kabul edildiği halde Cumartesi günü dışında, davacının haftada 60 saat çalıştığı hesabı hatalıdır. Hal böyle iken davacının haftada sekizbuçuk saat fazla mesai yaptığı kabul edilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan hükmün yukarıda açıklanan sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 05.05.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.