MAHKEMESİ : Ankara 4. İş Mahkemesi
TARİHİ : 19/12/2012
NUMARASI : 2009/669-2012/1947

Hüküm süresi içinde davalı B.. A.. ve ...... İnşaat ve Ticaret Ltd. Şti. avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, müvekkilinin 02.08.2007-01.07.2008 tarihleri arasında davalı A..... İnşaat-S...... İnşaat Ortaklığı işçisi olarak diğer davalı asıl işveren şantiyelerinde B....."ın emir ve talimatı altında doğalgaz bağlantı döşeme işinde makine teknikeri olarak çalıştığını, birikmiş dört aylık maaşını alamaması sebebiyle iş sözleşmesini kendisinin fesih ettiğini, farklı şantiyelerde davalı A..... İnş. ve Tic. Ltd. Şti. işçisi olarak da çalıştığını belirterek ücret, ulusal bayram ve genel tatil ücreti, fazla mesai ücreti ile bakiye masraf alacağının, davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsilini talep etmiştir.
Davalı B..... vekili Ordu-Giresun Doğal Gaz Boru Hattı Faz III yapım işi ihalesini kazanan A.....-S....İş Ortaklığı ile işin yapımı için sözleşme yapılmadığını, müteahhit firma işçisi ile aralarında bir iş sözleşmesi bulunmadığını, yine davalı kuruluş ile A.....-S..... İş Ortaklığı arasında bir alt işveren asıl işveren ilişkisi bulunmadığından kendilerine husumet yöneltilemeyeceğini, kabul anlamına gelmemek üzere 4857 sayılı İş Kanunu"nun 36. maddesi uyarınca da ihale makamı idarenin ancak üç aylığa sadece ücret alacağından sorumlu bulunduğunu beyan ederek davanın husumet ve esastan reddini talep etmiştir.
Davalı A..... Ltd. Şti. vekili davacının 24.03.2008-01.07.2008 tarihleri arasında daha önce çalışmakta olduğu A...-S.... İş Ortaklığı"nın Ordu Giresun D... hattı işinden ayrıldıktan sonra davalı şirketin Nevşehir I... Doğalgaz Boru Hattı işinde çalıştığını, bu tarihten önceki çalışmaları ile bir ilişkilerinin bulunmadığını, bu sebeple çalışmalarının ayrı mütalaa edilmesi gerektiğini, şirketleri adına davacı tarafından yapılmış bir harcamanın bulunmadığını, varsa bunun hangi şirket adına yapıldığının açıklanması gerektiğini savunmuştur Mahkemece toplanan deliller ve alınan bilirkişi raporuna göre davacının ücret, genel tatil ücreti, fazla mesai ücreti alacaklarının kabulüne bakiye masraf alacağı talebinin reddine karar verilmiştir.
Karar kanuni süresi içinde davalılar tarafından temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı, hususu taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları, delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın bu tür yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların dinletmiş oldukları tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada gözönüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
İmzalı ücret bordrolarında fazla çalışma ücreti ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından gerçekte daha fazla çalışma yaptığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin fazla çalışma alacağının daha fazla olduğu yönündeki ihtirazi kaydının bulunması halinde, bordroda görünenden daha fazla çalışmanın ispatı her türlü delille söz konusu olabilir. Buna karşın, bordroların imzalı ve ihtirazi kayıtsız olması durumunda dahi, işçinin geçerli bir yazılı belge ile bordroda yazılı olandan daha fazla çalışmayı yazılı delille kanıtlaması gerekir. İşçiye bordro imzalatılmadığı halde, fazla çalışma ücreti tahakkuklarını da içeren her ay değişik miktarlarda ücret ödemelerinin banka kanalıyla yapılması durumunda da ihtirazi kayıt ileri sürülmemiş olması, ödenenin üzerinde fazla çalışma yapıldığının yazılı delille ispatlanması gerektiği sonucunu doğurmaktadır.
Fazla çalışmanın yazılı delil ya da şahitle ispatı imkan dahilindedir. İşyerinde çalışma düzenini bilmeyen ve bilmesi mümkün olmayan şahitlerin anlatımlarına değer verilemez.
Somut olayda, mahkemece davacı tanıklarının haftanın yedi günü 06:00-19:00 saatleri arasında ve hemen hemen her gün gece 21:00 ye kadar çalışıldığına ilişkin beyanları ve bir işçinin uzun süre günlük üç saatten fazla çalışmasının hayatın olağan akışına aykırı olduğu gerekçesiyle davacı işçinin günlük üç saat üzerinden haftalık yirmi bir saat fazla çalışmasının kabul edildiği ancak Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2014/6362 esas ve 2014/10309 karar sayılı dosyasında emsal işçinin şahit beyanlarına göre haftada altı gün günde iki saat olmak üzere haftada on iki saat fazla çalışma yaptığının kabul edildiği anlaşılmıştır. Hal böyle olunca davacının dosya içeriği ve emsal dosya değerlendirilerek haftada on iki saat fazla mesai yaptığı kabul edilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması isabetli olmamıştır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 05.05.2014 gününde oybirliği ile karar verildi.