8. Ceza Dairesi Esas No: 2017/12260 Karar No: 2019/13096 Karar Tarihi: 04.11.2019
Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2017/12260 Esas 2019/13096 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sulh Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, suç tarihi itibariyle 15-18 yaş arasındaki bir çocuğa yüklenen suçun zamanaşımı süresinin geçtiği belirtilerek, ceza verilmesine yer olmadığına karar verildi. Mahkeme kararı, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 66/1-e, 66/2 ve 67/4 maddelerinde belirlenen 5 yıl 4 aylık asli zamanaşımı süresinin, son işlem olan savunmanın alındığı tarihten temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiğini ifade etti. Temyiz müdafiinin itirazları nedeniyle hüküm BOZULDU, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen zamanaşımı nedeniyle davanın DÜŞÜRÜLMESİNE karar verildi. Kanun maddeleri ise şu şekildedir: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 66/1-e, 66/2 ve 67/4 maddeleri ile 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ve 1412 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun'un 321. ve 322. maddeleri.
8. Ceza Dairesi 2017/12260 E. , 2019/13096 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi SUÇ : Suç üstlenme HÜKÜM : Ceza verilmesine yer olmadığına
Gereği görüşülüp düşünüldü: Suç tarihi itibariyle 15 yaşını doldurup 18 yaşını doldurmayan suça sürüklenen çocuğa yüklenen suçun yasa maddesinde öngörülen cezasının türü ve üst sınırı itibariyle 5237 sayılı TCK.nın 66/1-e, 66/2 ve 67/4 maddelerinde belirlenen 5 yıl 4 aylık asli zamanaşımı süresinin, son işlem olan savunmasının alındığı 19.12.2013 tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış ve suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmekle sair yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak; yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta anılan Yasanın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan suça sürüklenen çocuk hakkında açılan kamu davasının gerçekleşen dava zamanaşımı nedeniyle 5237 sayılı TCK.nın 66/1-e, 66/2, 67/4 ve CMK.nın 223/8. maddeleri gözetilerek DÜŞÜRÜLMESİNE, 04.11.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.