Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/7131 Esas 2019/6698 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/7131
Karar No: 2019/6698
Karar Tarihi: 06.05.2019

Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/7131 Esas 2019/6698 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Yerel mahkeme, suça sürüklenen çocuk hakkında mala zarar verme, hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından mahkumiyet hükümleri vermiştir. Mala zarar verme suçundan doğrudan hükmolunan adli para cezasının temyizi mümkün olmadığından bu kısım reddedilmiştir. Ancak, diğer suçlarda ise suçların sanık tarafından işlendiği kabul edilerek hükümler onanmıştır. İştirak halinde suç işleyen sanıktan neden olduğu yargılama giderinin “payı oranında” yerine, “eşit olarak” alınmasına hükmedilmesi nedeniyle hükümler bozulmuştur ve yargılama giderlerinin sanıktan payı oranında alınması gerektiği belirtilmiştir. Kararda, 5271 sayılı CMK'nın 326/2. maddesine uygun hareket edilmediği belirtilerek, hükümlerin bozulmasına karar verilmiştir. Bu kısım açıklanırken, 5320 sayılı Yasa'nın 8/1. maddesi ve CMUK'nun 322. maddesi detaylı bir şekilde açıklanmalıdır.

17. Ceza Dairesi 2019/7131 E. , 2019/6698 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Yerel mahkemece suça sürüklenen çocuk hakkında hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suçların tarihine göre dosya görüşüldü:
Suça sürüklenen çocuğun yokluğunda verilen hükümleri, öğrenme üzerine temyiz isteminin süresinde olduğunun kabulü ile yapılan incelemede;
I-Suça sürüklenen çocuk hakkında mala zarar verme suçundan verilen hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Mala zarar verme suçundan doğrudan hükmolunan adli para cezasının miktar ve türüne göre; 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Yasa"nın 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000,00 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından, suça sürüklenen çocuk ..."in temyiz isteminin 1412 sayılı CMUK"nun 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
II-Suça sürüklenen çocuk hakkında hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından verilen hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçların suça sürüklenen çocuk tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
İştirak halinde suç işleyen suça sürüklenen çocuktan neden olduğu yargılama giderinin “payı oranında” yerine, “eşit olarak” alınmasına hükmedilmesi suretiyle 5271 sayılı CMK’nun 326/2. maddesine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk ...’in temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi aracılığıyla CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından yargılama giderlerine ilişkin kısım çıkarılarak yerine “Sebebiyet verdiği yargılama giderinin suça sürüklenen çocuktan payı oranında alınarak hazineye gelir kaydına” cümlesinin yazılması sureti ile diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 06.05.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.