Kamu malına zarar verme - görevi yaptırmamak için direnme - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2016/10095 Esas 2016/9140 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kamu malına zarar verme, görevi yaptırmamak için direnme.
HÜKÜM : Sanıkların; 765 sayılı Kanun"un TCK"nın 258, 1 yıl hapis, 765 sayılı Kanun"un TCK"nın 516/3. maddeleri gereğince 2 yıl hapis, 141 TL adli para cezası ile mahkumiyetine.

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Cezaevinde ölüm orucunda rahatsızlanan tutuklu ve hükümlülerin tedavi altına alınmaları amacı ile hayata dönüş operasyonuna başlandığı sırada sanıkların koğuşta bulunan ranza, dolap gibi ağır eşyaları kapı arkalarına yığarak görevlilerin müdahalesini önlemek için direndikleri, bu arada eşyaları tutuşturmak suretiyle kamu malına zarar verdikleri iddia edilen olayda;
1-Sanık ... hakkında verilen mahkumiyet hükümlerine yönelik yapılan temyiz incelemesinde;
Sanığın yokluğunda verilip savunmasında beyan ettiği adresine 19.04.2008 tarihinde usulüne uygun olarak tebliğ edilen 06.03.2008 tarihli mahkumiyet hükmüne yönelik, yasal süresi geçtikten sonra sanık vasisinin yaptığı 27.06.2013 tarihli temyiz inceleme başvurusunun, 5320 sayılı Kanun"un 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesi ile değişik 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
2-Sanıklar ... hakkında görevli memura mukavemet ve kamu malına zarar verme suçları ile sanık ... hakkında kamu malına zarar verme suçundan verilen mahkumiyet hükümlerine yönelik yapılan temyiz incelemesinde;

Sanık ...’e gerekçeli kararın TCK"nın 35 maddesine göre 15.04.2009 tarihinde savunmasında bildirdiği adrese yapıldığı, sanığın Uyap kaydına göre 07.03.2009 tarihinde cezaevinde bulunduğunun anlaşılması karşısında; yapılan tebligatın geçersiz olduğu, 14.05.2013 tarihli ek kararın kaldırılması gerektiği, temyizin süresinde olduğunun kabulü ve sanık ...’a yapılan tebligatın usulsüz olduğunun tespiti ile ... 2 Ağır Ceza Mahkemesi’nin 2015/601 D. iş sayılı kararının kaldırılarak, öğrenme üzerine yaptığı temyiz başvurusunun süresinde olduğunun kabulü ile yapılan temyiz incelemesinde;
Sanıkların eylemine uyan 765 sayılı TCK"nun 516/3, 522, 102/3, 104/2. maddeleriyle, suç tarihinden sonra yürürlüğe giren 5237 sayılı TCK"nın 6545 sayılı yasa ile değişik 152/1-a maddesi ve yine aynı Kanun"un 66/1-e, 67/4 maddelerinin bir bütün olarak uygulanması sonucunda zamanaşımı hükümleri bakımından lehe olan ve sanıkların eylemine uyan 5237 sayılı TCK"nın 152/1-a maddesindeki kamu malına zarar verme suçunun gerektirdiği ceza için zamanaşımını düzenleyen aynı yasanın 66/1-e ve 67/4 maddeleri uyarınca 12 yıllık olağanüstü dava zamanaşımının suç tarihi olan 19/12/2000 ve inceleme tarihi arasında gerçekleşmiş olması ve sanık ...’ın üzerine atılı görevi yaptırmamak için direnme suçunun, 19.12.2000 olan suç tarihinden temyiz inceleme gününe kadar 765 sayılı TCK’nın 102/4 ve 104/2. maddelerinde öngörülen 7 yıl 6 aylık kesintili dava zamanaşımının dolduğu anlaşıldığından; sanıkların müdafilerinin temyiz itirazları yerinde görülmüş olduğundan, 5320 sayılı Kanun’un 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesi ile değişik 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden aynı Kanun"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak 5271 sayılı CMK’nın 223/8. maddesi gereğince sanıklar hakkında açılan kamu davalarının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE, 27/10/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.