2. Ceza Dairesi Esas No: 2016/17800 Karar No: 2019/2870 Karar Tarihi: 18.02.2019
Hırsızlık - konut dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2016/17800 Esas 2019/2870 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi'nin vermiş olduğu 2019/2870 K. ve 2016/17800 E sayılı kararı incelendi. Sanıklar hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından mahkum edildi. Temyiz aşamasında beraat eden sanık, mahkumiyet kararı verilen diğer sanıkların işlemediği suçları işlediğini belirterek itirafçı oldu. Dosya dışı bir kişi de suçları itiraf etti. Bu nedenle, adı geçen kişilerin duruşmaya davet edilerek dinlenilmesi gerektiği belirtilerek hüküm BOZULDU. Sanık ...'nin tekerrüre esas alınan mahkumiyetine konu suçun kullanma hırsızlığı suçuna ait olduğu ve uzlaşma kapsamına alınması karşısında sanık hakkında uyarlama yargılaması yapılması gerektiği belirtilerek kanun maddeleri açıklamalı olarak verilmedi.
2. Ceza Dairesi 2016/17800 E. , 2019/2870 K. "İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü; 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi’nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş; dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak; 1-Dosya temyiz aşamasında iken bulundukları cezaevi aracılığıyla dilekçe sunan temyiz dışı beraat eden sanık ... ve dosya dışı ...’ın atılı suçları mahkumiyetlerine karar verilen sanıkların işlemediğini, vicdan azabı çektiklerinden itirafçı olmak istediklerini belirterek, beraat eden sanık ...’nun atılı suçları duruşmaya çağrıldığında isimlerini bildireceği suç ortaklarıyla birlikte işlediğini beyan etmesi, dosya dışı ...’ın ise atılı suçları ... ile birlikte işlediklerini beyan etmesi karşısında; adı geçen kişilerin duruşmaya davet edilerek dinlenilmek suretiyle sonucuna göre sanıkların hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması, 2-Kabule göre de; Sanık ...’nin tekerrüre esas alınan mahkumiyetine konu suçun 5237 sayılı TCK"nın 146/1 maddesinde yazılı kullanma hırsızlığı suçuna ait olduğu ve CMK"nın 253. maddesinde 6763 Sayılı Kanun ile yapılan değişiklik sonrası uzlaşma kapsamına alınması karşısında sanık hakkında uyarlama yargılaması yapılarak sonucuna göre tekerrür hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması, Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten dolayı BOZULMASINA, 18/02/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.